Nederland is te kleingeestig voor wolven
Als ik in Amersfoort ben, mijn geboortestad waar ik bijna achttien jaar woonde, zoek ik graag een bekende op. Vier jaar geleden verhuisde Wouter Jan Strietman naar de Keistad. We kennen elkaar van een reis naar Spitsbergen. Wouter Jan loopt vaak door de Treek, het landgoed waar ik jarenlang rondstruinde. Hij weet nachtzwaluwen te vinden. Nachtzwaluwen in de Treek – dat was ongekend.
Op mijn tiende groef ik een ondergrondse hut in de Treek. Door een spleet zag ik eekhoorns. Ik zag er reeën en zwarte spechten, een hermelijn, mijn eerste sperwer. Ik droomde van een sprookjesbos met wolven, een ideaal dat verder weg leek dan Omsk per trojka.
En nu: wolven in De Treek! Wat een enorm succes van de natuurbescherming. We hoeven niet meer naar Kenia voor roofdieren! De terreinbeheerder zal wel blij en trots zijn. Maar nee, die klaagt zuur dat ‘de wolf hier niet thuishoort’. Mensen beweren dat Nederland te klein is voor ‘de’ wolf. Dat is kletskoek, zoals wolven bewijzen. Nederland is hooguit te kleingeestig voor wolven.
Een wolf zou naar een meisje gehapt hebben en er wordt een hondje vermist. In het wolvengebied mogen geen honden. Nu we er toch zijn, en tot na tienen moeten wachten op de nachtzwaluwen, gaan we er kijken. We stellen ons verdekt op en overzien een heideveld waar het meisje aangevallen was. Een zandhagedis glipt weg. Een zwarte specht roept. Een havik en een wespendief vliegen over, destijds ook al ongekend. Vleermuizen verschijnen, de schemer valt. We vinden wolvensporen maar zien geen wolf. Wel zien we de ene groep mensen na de andere. Sommigen met enorme camera’s. De wolf lokt en weert mensen. Dankzij wolven houden mensen hun honden aan de lijn en hun katten binnen. De bende van de vier grote leiders heeft de afschotvergunningen vast al klaar liggen.
De zon is onder, vleermuizen verschijnen, op (zoek) naar de nachtzwaluwen! Zie daarvoor het volgende Natuurdagboek.
(Natuurdagboek Trouw, maandag 22 juli ’24)
Eén gedachte over “ Nederland is te kleingeestig voor wolven”
Volgens mij is enkel en alleen, maar juist dáár, plaats voor Wolven: op de Veluwe.
Helaas kent Nederland geen coördinatie in natuurbescherming. Hadden ze maar naar verstandige mensen op dit gebied geluisterd, zoals Harm van de Veen, met zijn ”De Veluwe natuurlijk?”, of veel recenter het beste boek dat verscheen op gebied van voorstellen tot zinnig natuurbeschermen in Nederland, ”Ons Wilde Oosten”.
https://www.bol.com/nl/nl/p/ons-wilde-oosten-2-0/9200000106767949/
Reacties zijn gesloten.