In dit handboek maak je kennis met de meest uiteenlopende landschappen: duinen, stranden, heiden, bossen, akkers, heuvels, rivieren, meren en moerassen. Elk landschap heeft zijn eigen planten, bloemen, insecten en zoogdieren. In verruigde rietvelden tref je blauwborsten aan, in vochtige duinvalleien en op zilte strandvlakten vind je de zeldzame parnassia, in drassige heidevelden hoor en zie je in het prille voorjaar heikikkers, die in paartijd prachtig blauw kleuren. In elk jaargetijde en bij elk weertype valt er weer iets anders te ontdekken. Lees “Hij is er! Handboek voor Natuurwandelingen” verder
Schitterend gaaies
Ze waren al een tijdje aan het kirren en stoeien, met een heel repertoire aan baltsgeluiden, waaronder hun gebruikelijke gekras en imitatie van de buizerd-mauw, en wat ik hoopte gebeurde: de gaaien in mijn tuin zijn aan het nestelen. En nu zijn ze zo stil! Bij gaaien denken mensen algauw aan krassen en ander lawaai, maar als ze broeden houden ze zich koest.
Gaaien hebben een voorkeur voor twijgjes uit de vlinderstruik; ik zie ze tenminste al twee weken bijna voortdurend af- en aanvliegen naar deze struik. Ze breken de dunne, houtige takjes af en vliegen ermee de boom in, waar hun nest in aanbouw is. Lees “Schitterend gaaies” verder
Een grazige plek in de duinen
Het is een zonnige vrijdag. We wandelen door de duinen en we zijn niet de enigen. Sommigen wandelen gedrieën naast elkaar en zijn zo met elkaar of zichzelf bezig, dat ze niet lijken te merken dat wij ze tegemoetkomen. We komen ze tegemoet door met een boog om ze heen te lopen. Zelf wijken ze geen duimbreed. Misschien hopen ze op een virale besmetting, misschien leven ze zo in zichzelf gekeerd, dat ze nog nooit van anderhalve meters hebben gehoord; je weet soms niet wat er in mensen omgaat. Lees “Een grazige plek in de duinen” verder
Gele kwikstaart uit Engeland
Eén van de zeer weinige broedvogels van het platteland die het volhouden zonder slinkende aantallen, zijn gele kwikstaarten. Deze prachtige zangvogels arriveren eind april en begin mei uit het zuiden. Dan zijn overal op velden met koeien, paarden en schapen de kwikstaarten met hun knalgele buikjes te bewonderen. Ze broeden op de grond tussen gras, en later in de zomer, als ze aan hun tweede leg beginnen, meer in akkers. Lees “Gele kwikstaart uit Engeland” verder
Geelgroen geringde kanoet
Kanoetstrandloper Y2YGYG deed Texel aan, op weg van Mauritanië naar Siberië. Kanoetstrandlopers zijn wadvogels met oranje buiken. In de winter verdwijnt die kleur en zijn ze grijs met wit.
Kanoeten uit Canada en Groenland overwinteren in de Waddenzee. Kanoeten die in Siberië broeden, overwinteren in Mauritanië, maar onderbreken hun 8500 kilometer lange vliegreis op de Wadden, om kleine schelpdieren te eten. Die slikken ze zonder kauwen door en kraken ze in hun maag. Lees “Geelgroen geringde kanoet” verder
Haantjes in de elzen
Als u op het blad van een elzenboom kleine, zwarte kevers vindt, zijn dat waarschijnlijk elzenhaantjes. Die zitten ook weleens op hazelaars, wilgen en populieren, maar elzen zijn hun favoriet. Ze eten elzenblaadjes, waarin ze langwerpige gaten knagen.
Hun larven zijn nog een stuk hongeriger: haantjes de voorste. Drie weken lang doen ze vrijwel niets anders dan eten, eten, eten. Toch hebben de rupsjes ooit genoeg, waarna ze afdalen om zich op de grond onder dode bladeren te verstoppen en te verpoppen tot kever. Lees “Haantjes in de elzen” verder