Koos Dijksterhuis

Rouw

Miljoenen zagen alles op TV
Het duurde even, nu is het voorbij
Wel 24 landen deden mee
Slechts 1 ervan is winnaar en is blij

We voetballen, zei Cruyff ooit, voor de lol
(De bal vervulde een centrale rol)
Neem evenwel toch eens in ogenschouw:
Europa is, op 1 na, in de rouw

De feestkledij verbleekt tot fletse kleurstelling
De volkeren verbijten hun teleurstelling

 

 

Oranjebanjebeu

Was Engeland niet bezig met een Brexit?
De halve werd voor Nederland finale
Wat zal die Koeman balen van dat falen
Wees dus maar blij dat u niet op zijn plek zit!

De Britten gaan nu voetballen met Spanje
Voor hen is ’t code geelrood, niet oranje

 

 

Buiten

Het viertal grote leiders is eruit
Ze denken nu het land te gaan regeren
Door ieder en elkaar te attaqueren
Met stoere taal, gestampvoet en gefluit

Ze hebben niet zoveel te agenderen
Ze willen dat ons land de grenzen sluit
En dat natuur nog meer wordt uitgebuit
En wie nog boeken leest die zal creperen

En verder zijn ze in de weer met luid
Ontkennen dat ze groepen willen weren
Die zich niet aan hen willen conformeren
En wie afkomstig is uit Oost en Zuid

Hoe schaamteloos kan leiderschap beginnen
Ze hebben immers al de buiten binnen?

 

Onzalig

We geven toe aan wie de ruimte claimen
Ruim baan dus voor de land- en wegenbouw
Natuur, klimaat, milieu gaan in de rouw
Want wij ontkennen liever de problemen

We dansen lachend op de Krakatau
We blijven het er ongeremd van nemen
Verankerd in vertrouwde leefsystemen
Al raken hele groepen in het nauw

We stemmen de natuurbescherming weg
Het is natuurlijk zonder meer schandalig
En voor de leefomgeving domme pech

We zijn nou eenmaal vreselijk inhalig
De wolf, de bever, knotwilg, houtwal, heg
Hun eind is na, hun uiteinde onzalig

 

 

We gaan waarschijnlijk naar de gallemiezen
De mensen kozen met hun onderbuik
Een hedendaags traditioneel gebruik
Ik pak geloof ik nu maar eens mijn biezen

Of is het beter dat ik onderduik
Ik breek mijn hersens, en mijn hart, mijn vliezen
Is er nog wel een bubbel om te kiezen?
Of kijk ik voortaan dieper in de kruik?

De mensen vieren schreeuwerig hun zege
Het koren wordt geminacht door het kaf
Aan aandacht heeft het dit keer niet gelegen

De luisteraar krijgt oorpijn van ’t geblaf
Nu hebben we wel lang genoeg gezwegen
Want Mussert ligt te dansen in zijn graf