Als u denkt dat boeren wel milieuverwoestend en tegennatuurlijk móeten boeren, omdat ze anders te weinig verdienen, zou u de Amerikaanse film My biggest little farm eens moeten zien. Daarin vertelt een stel over hun streven naar een gemengd boerenbedrijf dat echt ‘natuurinclusief’ is. Dus geen monocultuur die met kunstmest en vergif aan de gang gehouden wordt, met een gesubsidieerde knotwilg in een onbruikbaar hoekje. Nee een bedrijf met gewassen en dieren die er van nature ook zouden kunnen gedijen. Een bedrijfsvoering die zich voegt naar de natuur, en niet de natuur naar zichzelf voegt. Lees “Natuurlijk boeren” verder

In Roemenië leven duizenden beren, een erfenis van de dictatuur van Ceaușescu. Mijn zus en ik zijn met Trouwlezers in de Donaudelta geweest en knopen er een berenexcursie aan vast. We spreken in de Transsylvanische bergen af met een boswachter.

’s Avonds treffen we hem met een assistent bij een schuur. Beiden zijn gewapend. De schuur heeft versplinterde luiken die aan elkaar gespijkerd zijn. “Beren”, zegt de boswachter, “we bewaren hier biscuit.” De assistent neemt een groot pak op de schouders. Lees “De beer is los” verder

In mijn tuin zijn de bladeren begonnen met hun val. Maar van gele sneeuw is nog geen sprake. De iep, verdekt opgesteld tussen kers en Spaanse aak, is al kaal. De kers en de aak zelf hebben nog geen blaadje losgelaten. De appelboom heeft gedurende oktober geleidelijk zijn blad grotendeels laten vallen, maar er hangt nog veel. Lees “Verschil in bladval” verder

De knurftige appel uit mijn appelboom was aan een kant nauwelijks gegroeid en nogal misvormd, wat, zo schreef ik vorige week, misschien veroorzaakt was door gebrek aan water of licht. De appel lokte enkele reacties uit. Zo haalde hij de kruiswoordpuzzel van Jaap de Berg, een eer die de meest knurftige appel zou doen glimmen. Lees “De vlinder, de rups, de appel en de knurft” verder

De smienten zijn er weer. Sinds september druppelden ze binnen uit het noorden en oosten en nu bevolken ze wateren en graslanden. Ik zie ze in groepjes zitten dutten op oevers – smienten zijn ’s nachts actief. Ze zijn prachtig, met hun zilvergrijze lijf, zwarte staartje en vooral hun zalmroze borst, oranjebruine kop en gele voorhoofd. Lees “Smienten herenigd” verder