Koos Dijksterhuis

Het heeft zowaar een paar nachten gevroren, soms wel twee graden! Overdag werd het in de zon plus zes, dus een elfstedentocht zat er niet in. Maar ’s morgens en in de schaduw bleef hier en daar een flintertje ijs liggen. Op dat vliesdunne ijs kunnen eenden lekker glijden, al doen ze dat naar mijn idee vaak onvrijwillig. Ik meen althans een geschrokken gezichtsuitdrukking te zien, als ik een eend op glad ijs zie landen. Die dacht te water te belanden (zoals je op het land kunt bewateren kun je op het water belanden), maar glijdt meters door op een onzichtbare, als marmer zo harde, gladde ijsvloer. …

Lees Meer Lees Meer

In de tuin hebben we vijf exotische coniferen omgezaagd. In ruil daarvoor hebben we een stuk of twintig wilde loofbomen geplant. De coniferen liggen op een stapel. De groene delen gaan naar de stort, maar de dikkere takken mogen op de takkenhopen die de tuin begrenzen. Ik zaagde wat takken in handelbare brokken en toen vielen mij piepkleine zwammetjes op. Piepkleine zwammetjes op hout in de winter, dat zullen vast oorzwammetjes zijn. Die heb ik vaker in de winter gezien, als er weinig paddenstoelen en andere afleidingen zijn. Dan nog vallen ze alleen op, als je op het allerkleinste let. …

Lees Meer Lees Meer

Op de oever van een sloot waar een paartje knobbelzwaan dobbert, vind ik een dubbele zwanenmossel naast de twee slankere kleppen van een schildersmossel. Beide zoetwatermossels hebben een goudbruine buiten- en een zilverwitte binnenkant, van parelmoer. Schildersmossels zouden hun naam danken aan het gebruik als verfbakje door schilders. Al bijna tweehonderd jaar verwijst hun naam daarnaar, ook in het Frans, Duits en Engels. Ik heb alleen nog nooit een schilder ontmoet die het verschil kende tussen een schildersmossel en een zwanenmossel. …

Lees Meer Lees Meer

Er worden op de wereld 2667 kledingstukken gekocht. Per seconde. Per uur zijn dat er bijna 10 miljoen en per jaar meer dan 84 miljard. Dat zijn er ruim tien per wereldbewoner, maar Nederlanders kopen er ruim vijftig per persoon, een miljard per jaar. Gemiddeld. Tegenover de fossielen zoals ik, die kleren dragen tot ze versleten zijn, staan grootverbruikers. Veel kleren gaan on- of slechts één keer gedragen bij het vulles. …

Lees Meer Lees Meer

Elke ochtend voeren we de kippen, en elke avond sluiten we hun hok, als de kippen op stok gaan. Overdag scharrelen ze buiten rond. Ach, die kippen…

We hadden er vier: twee wit met grijs gemarmerde en twee roodbruine. Er kwamen drie kippen bij, op oudejaarsochtend, even na de egel zich meldde. Terwijl ik me over die stekelige logé ontfermde, wandelde geliefde met de hond. Ik wilde net koffie inschenken toen de telefoon ging: geliefde. Of ik met een grote doos die dicht kon naar haar wilde fietsen. …

Lees Meer Lees Meer

Nietsvermoedend schreef ik over de gezonde maar wakkere egel, die ik na overleg met een egelopvang tijdens de vuurwerkdagen in huis zou houden. Ik zei en schreef dat ik water, egelbrokjes en meelwormen zou geven. De meelwormen ontlokten welgemeende en woedende kritieken op internet.

De eerste was een e-mail. ‘Onderzoek heeft uitgewezen dat het hoge fosforgehalte in meelwormen ervoor zorgt dat de calcium-fosfor-verhouding uit balans raakt’, las ik. ‘Google maar.’ …

Lees Meer Lees Meer

Op oudejaarsochtend liet geliefde de hond uit, terwijl ik kat en kippen voerde, koffie zette en ontbijt maakte. Na tien minuten waren ze er alweer, met een egel in de hand.

Vlak voor Kerst had ik een egel zien zwalken over straat. Het was een grote egel, een mannetje. Hij had twee bloederige plekken aan zijn snuit – misschien een beet van een hond. Onze hond vond het fascinerend, maar blafte niet. Ik nam de gewonde egel mee naar huis, hij was warm en zo weldoorvoed dat ie het misschien zou kunnen overleven. …

Lees Meer Lees Meer

Echte kamille, kruipklokje, klein streepzaad, korenbloem, duizendblad en gele ganzenbloem; bij ons in de tuin bloeien ze nog steeds. Of bloeien ze al? Ik kreeg weken gelleden al een foto van een bloeiend speenkruid, het moet niet gekker worden, van natuurtalent Klaas Jager. Elke winter zie ik wel een koekoeksbloem bloeien, een paardenbloem, boterbloem, dovenetel… Maar zoveel als nu, nee. Het ligt natuurlijk aan de temperatuur. De nachtvorst heeft weliswaar het grootste deel van de Oost-Indische kers koud gemaakt, maar lang niet alles. Een bloeiende Oost-Indische kerst heb ik nooit eerder meegemaakt. …

Lees Meer Lees Meer

Als ik in de buurt wandel, zie ik meestal wel een ijsvogel, soms twee. Alleen in het weekend niet, en ook niet als ik bezoek bij me heb. IJsvogels zijn schuw en snel. Ik zie ze meestal laag over het water wegscheren, vaak nadat hun schelle roep weerklonk. Soms zie ik ze ook zitten, bijvoorbeeld op een over een sloot hangende tak. Vaak zijn er meer takken en vallen ze niet op. Soms zie ik er een de bosjes invliegen en dan is het nog verdraaid lastig om hem in de kijker te vinden, hun uitbundige kleuren ten spijt. …

Lees Meer Lees Meer