Bevrijdende natuurclub
In 1946 werd de CJN opgericht, die wortelde in de CMJN, de Christelijke Meppeler Jeugdclub van Natuurvrienden. Die Meppelaars verlieten in 1943 de NJN, omdat ze daar zondags op excursie gingen. Zaterdag verschijnt Een kleine geschiedenis van de CJN, van Jelte Rozema, Gerard Boere en Lenze Hofstee. Het bestrijkt dertig jaar tot 1976, toen de Christelijke en de Katholieke Jeugdbonden fuseerden tot de Algemeen Christelijke Jeugdbond voor Natuur- en milieustudie.
Zelf werd ik na die fusie lid. In mijn woonplaats Amersfoort kende ik mensen van de NJN, maar die gingen op zondag op pad en bij ons thuis werd de zondag geheiligd als dag waarop je je moest vervelen en lijden in de kerk. Ik ging dus bij de zaterdagse ACJN. Ik ontdekte dat er nog meer pubers waren die bossen leuker vonden dan brommers en vogels interessanter dan voetbal.
In de ACJN-Amersfoort zaten jongeren van een jaar of 12 tot 20. De paar oudere leden gingen minder vaak mee. Wie 25 werd, werd er uitgeknikkerd als ‘oude sok’. De jeugdbond bediende zich van jargon, zoals ‘wiekelen’ (zingen). Op de foto wiekelt Nico de Haan tijdens het zomerkamp op Schiermonnikoog in 1970.
Met leeftijdgenoten op de fiets de natuur in; ik vond het bevrijdend en leerde plant- en diersoorten onderscheiden. Ik organiseerde de wekelijkse excursies en soms een kampje, een vriend werd ‘ping’ (penningmeester), een ander stencilde het afdelingsblaadje. Geen ouder bemoeide zich ermee. Moest ik van feestjes altijd al thuis zijn als het feest pas begon, in de ACJN mocht ik alles. Op kampjes werd gemengd geslapen en voor uilen luisteren schaften ouders de avondklok af.
Het nieuwe boek (€25.45 incl. verzending, bestellen bij n.deen@home.nl) ademt nostalgie in zwartwit-foto’s. Er staan veel persoonlijke herinneringen in, die behalve liefde voor natuur dat bevrijdende delen: natuur in plaats van opvoeders. De club bestaat nog, nu JNM geheten.
(Natuurdagboek Trouw, donderdag 15 februari ’24)
Eén gedachte over “ Bevrijdende natuurclub”
Ben nu 71 jaar. Was lid vanaf 13 tot mijn 18de . Het heeft mede mijn leven gevormd. Wat een rijkdom .Je werd ook helemaal geaccepteerd. De natuur werd je steeds meer dierbaar. De werkgroepen voor planten , insecten, vogels, stenen, en meer. De goeie vriendschappen, de vrijheid inderdaad, de natuur kampen door het hele land. Het was een ‘ te gekke ‘ tijd.
Reacties zijn gesloten.