Vuurwerk een mensenrecht?
Onze roergangers zien niets in een vuurwerkverbod. Dat wordt weer een klereherrie, miljoenen opgejaagde vogels, wanhopige huisdieren, verdoofde oren en onverdoofd weggeblazen vingers. Veel vuur, en alle kleuren rook.
Voor de natuur dreigt een niet zo zalig uiteinde. Het volk heeft gekozen. Het laat zich niet langer de vrijheid afpakken de boel te vervuilen met benzine, diesel, kerosine. Met drijfmest, kunstmest, onkruidverdelgers, insecticiden, schimmeldoders. Met vliegreisjes, terrasverwarmers, formule 1-races, oudejaars- en paasvuren, en als klap op de vuurpijl met geknal en gegil. De boze geest moet uit de fles.
Dat wilde zowel als huisdieren zich doodschrikken nemen de roergangers voor lief. De PVV zegt dierenliefde hoog te houden, maar gaf al toe aan de BBB-eis niet te zemelen over dierenleed waaraan boeren verdienen. Aan het PVV-kamerlid met dierenrechten in zijn portefeuille zou ik mijn wandelende tak trouwens nog geen seconde toevertrouwen.
Zorg voor de natuur, voor het milieu, voor dieren, voor medemensen, voor de aarde; het zijn lastige hindernissen voor het korte termijn-eigenbelang. Weg ermee. Op naar een verharde, stinkende wereld. Om te beginnen op Oudejaarsavond.
Even wat cijfers over vorige jaarwisseling: er waren 1253 gewonden waarvan 389 op de spoedeisende eerste hulp. Er ging voor 110 miljoen euro in rook op, een absoluut record en anderhalf keer zoveel als het vorige hoogtepunt. Geen volk ter wereld steekt zoveel vuurwerk af als Nederland. Toch steekt maar 14 procent van de Nederlanders vuurwerk af. Niettemin behandelen we vuurwerk in tegenstelling tot schone lucht als een mensenrecht.
Vuurwerk brengt een ongezonde lading fijnstof in de lucht. In Den Haag met zijn vuren is de concentratie rond de jaarwisseling zo’n honderd keer hoger dan anders. Verder krijg je die nacht allerlei zware metalen binnen. En op 1 januari… zie foto.
Gelukkig nieuwjaar.
(Natuurdagboek Trouw, vrijdag 29 december ’23)