Op de Veluwe mijden herten wandelpaden. Daardoor zijn daar minder teken, blijkt uit onderzoek van de Groninger promovendus Bjorn Mols. Herten mijden ook wolven, maar volgens de Wageningse biologiestudent Annemarie van Olst zijn de Veluwse herten nog meer op hun hoede voor wandelaars. Overdag althans. Herten mijden wandelpaden weliswaar ook ’s nachts, en dat doen ze waarschijnlijk omdat wolven ’s nachts op jacht gaan en in het donker handig van gebruik maken die paden. Beide onderzoekers publiceren hun bevindingen in de nieuwste editie van De Levende Natuur.

Ik vind het een verademing dat er onderzoek wordt gedaan naar effecten van wolven, waarvan ik in mijn puberteit weleens droomde dat ze weer in Nederland zouden voorkomen. Als puber bracht ik mijn vrije tijd zoveel mogelijk door in het bos.

Het zou me niets verbazen als sommige mensen die tegen wolven tekeergaan, ook tegen vossen tekeergaan. Zouden ze wel beseffen dat wolven vossen doden en verjage?. Het zou ook kunnen dat sommige lieden die tekeergaan tegen wolven geld doneren aan bescherming van tijgers of leeuwen, in landen waar die dieren vee opeten. Misschien hebben die lieden weleens tijgers of leeuwen gefotografeerd tijdens een safari. Het is zelfs niet uitgesloten dat degenen die tekeergaan tegen wolven, weleens hun hond los laten lopen. Er worden elk jaar duizenden schapen gedood door loslopende honden. Toch hoor ik niemand tekeergaan tegen honden.

Enfin, tegenstanders van iets zijn vaak actiever dan mensen die iets wel best vinden. En in het geval van wolven roepen tegenstanders luider dan degenen die de komst van wolven zien als een droom uit hun kinderjaren die nog uitkomt ook.

Dankzij Roodkapje en dankzij de zeven geitjes krijgen wolven algauw een sprookjesachtige status. Daarom ben ik blij dat er waardenvrij onderzoek naar die dieren wordt gedaan. Hoewel sommigen minder teken vast waardevol vinden.

(Natuurdagboek Trouw maandag 5 december ’22)