“Een van de terugkerende thema’s in de lezerspost die ik ontvang is een insect waarvan mensen de naam willen weten. Het betreft een wants die ’s winters op verwarmde plaatsen afkomt, woonhuizen bijvoorbeeld, en die de weg naar binnen gemakkelijk vindt omdat hij infraroodstraling kan zien. Hij ziet de warmte.”

Een jaar geleden schreef ik bovenstaande alinea, en dit jaar krijg ik nog veel meer vragen over de bladpootrandwants. Met afstand de vaakst gestelde lezersvraag betreft deze Leptoglossus occidentalis, door de vraagsteller meestal een kever of tor genoemd. Maar een wants is een wants, geen kever. Occidentalis betekent westers, en dat is geen slechte naam, want de wants is ruim tien jaar geleden vanuit Amerika in Europa beland. En hier begon hij aan een toename die blijkbaar nog niet uitgeraasd is.

Kreeg ik de laatste jaren in de herfst telkens een paar meer foto’s van dit twee centimeter lange, grillige insect opgestuurd, nu zijn het er niet alleen meer, maar maken sommige lezers melding van heuse plagen. Woningen en caravans worden overspoeld door tientallen, nee honderden bladpootrandwantsen. Mensen vrezen dat de diertjes bijten of steken, en weten zich geen raad.

Wel, ik kan u geruststellen, bladpootrandwantsen steken of bijten niet, al zouden ze bij hoge uitzondering een prikje kunnen uitdelen, als u ze genoeg tart. Wel kunnen ze een beetje stinken, als u ze oppakt. Ze laten namelijk winden als verdediging. Een mogelijke insecteneter zal terugdeinzen als zijn maaltje niet lekker ruikt.

Ik zou de wantsen goed bekijken, want ze zijn prachtig, en vervolgens met stoffer en blik opvegen en buiten zetten. Houd de ramen en deuren dicht, want de beestjes zullen weer naar binnen proberen te komen. Zoals gezegd zien ze niet alleen licht, maar ook warmte. Ze zien uw huis als zo’n infraroodfoto oplichten en nu het buiten koud wordt, zoeken ze uw warmte op.

(Natuurdagboek Trouw dinsdag 6 november ’18)