Vorige week maakte het Natuurdagboek twee keer plaats voor de duurzame honderd. Natuur moest wijken voor milieu. Een lezer mailde me erover. Hij meldde dat hij het Natuurdagboek altijd uitknipt en inplakt. Het bericht was zaterdag verstuurd, maar las ik zondagmorgen. Op zondagochtenden zet ik, als ik beneden kom, altijd als eerste het koffiezetapparaat of de radio aan. Ik ben een man van gewoonten.

Zondagochtend klinkt op radio 1 altijd Vroege Vogels, en hoewel ik er de wekker niet voor zet, hoor ik er meestal een groot deel van. Maar afgelopen zondag kwam er ‘Langs de lijn’ uit de luidspreker. Dat heeft soms interessante items, maar gaat meestal over sport. Ik heb niets tegen sport, ik doe er zelf regelmatig aan (en niet alleen denksport), maar hoef het niet op de radio te horen. Wie bedenkt er nou dat hetzelfde radiokanaal ‘nieuws- en sportzender’ is?

Vroege Vogels moest wijken voor sport, en niet voor zomaar een sport, maar voor formule-1-races in Japan. Ik vind dat saai, maar ieder z’n meug. Laatst kwamen er in Zandvoort mensenmassa’s op de been om de brullende voertuigen te aanschouwen. Tot voor kort logeerde ik vaak in Haarlem en al raceten daar toen nog geen formule-1- auto’s, ik vond het op acht kilometer afstand al een enorme herrie. De formule-1-uitlaatgassen dragen volgens mij niet bij aan een constructief klimaatbeleid. De mensen willen klimaatbeleid dat hun verzetjes ongemoeid laat: een weekendje Rome en een dagje Formule 1 moeten doorgaan. Ik vernam dat mensen vijf- of zeshonderd euro neertelden voor een toegangsbewijs. Ik geloofde mijn oren niet, ik wil het ook niet horen, ik blijf liever in mijn geluidsgeïsoleerde bubbel.

Racen bij Zandvoort – zo springen we om met onze duinnatuur en de bescherming tegen de stijgende zeespiegel. In de duinen moet natuur wijken voor race-auto’s en op de radio ook.

Dan is plaats maken voor milieu zo gek nog niet.

(Natuurdagboek Trouw donderdag 13 oktober ’22)