Lepelaar aRR/PNfN is terug

Van Dick Veenendaal kreeg ik een bericht, getiteld aRR/PNfN. Ik dacht even: is dit een virus, maar nee, de cryptische titel verwees naar een lepelaar die Dick op 12 juli had gezien. De vogel droeg een combinatie van zes ringen aRR/PNfN.
In de nazomer vliegen op Schiermonnikoog de jonge lepelaars uit. Lepelaars broedden er sinds een jaar of veertig op de Oosterkwelder, en de laatste jaren langs de Westerplas. Ook de lepelaars uit de kwelder maken van de Westerplas gebruik als veilige plek om bij vloed te rusten. Met eb stappen ze door slenken op het wad, om platvisjes, garnalen en ander grut op te lepelen.
De Westerplas is zo ondiep dat lepelaars er kunnen staan. Soms is het water te diep om pootringen te zien, maar in 2018 en 2019 droogde de plas zowat op. Alleen opgetrokken poten waren onzichtbaar. Beide nazomers noteerde ik wat ringcodes. Daar zat aRR/PNfN bij. Ik kreeg hem helaas niet mooi op de foto, maar zag hem op 6 augustus 2018 in de Westerplas staan. Hij was zeven weken eerder, 15 juni, op de Oosterkwelder als jong mannetje geringd door Petra de Goeij van het instituut voor zeeonderzoek NIOZ.
Intussen krijgen lepelaars een ring met vier letters, maar in 2018 werden ze nog met kleurtjes uitgedost. De code aRR/PNfN staat voor links/rechts: Links draagt de lepelaar een aluminium ring (nummer 8063757), zoals alle geringde vogels op de wereld, en RR oftewel Rood en Rood. Twee rode ringen dus. Rechts draagt hij PNfN, wat staat voor Paleblue en Noir, lichtblauw en twee keer zwart dus. De f betekent flag en inderdaad steekt er uit de middelste ring rechts een klein zwart vlaggetje.
Aan zijn ringen werd de vogel op 27 januari 2019 herkend bij Sevilla. En Dick zag hem laatst in de Klutenplas, een plasje tegen de waddendijk bij Westernieland. Waarschijnlijk is hij teruggekeerd naar zijn geboortegrond. Schiermonnikoger lepelaars vliegen vaak even naar het vasteland.
(Natuurdagboek Trouw dinsdag 21 juli ’20)