Vrijdag vloog er een jonge hop in het net van het ringstation in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Het is een van de jongen uit een naburig hol, waarin het tweede Nederlandse broedgeval van deze eeuw plaatsvond. In een holle abeel broedde een hop vijf eieren uit, terwijl haar man voedsel bracht. Dat bestond uit bosmeikevers, en soms iets anders, zoals een zandhagedis. Dit vertelt ecoloog Vincent van der Spek van Waternet.

Het zeldzame broedgeval van de kleurrijke vogels werd geheimgehouden, om verstoring door vogelaars en fotografen te voorkomen. Enkele ingewijden hielden het hol van grote afstand in de gaten.

‘Op 7 juni werden op twee plekken verschillende hoppen gezien’, vertelt Vincent, ‘er waren er dus twee. Een ervan was geringd met een buitenlandse ring. Die vloog telkens met voer naar een bosje, dus was het duidelijk dat daar gebroed werd.’

Hoppen zijn oranje vogels van merelformaat met een kuif en grote zwart-witte vleugels, die hen op een gaai doen lijken. Ze vliegen vlinderachtig. Gedurende het broeden blijft het vrouwtje op het nest en in het hol. Zelfs voor het doen van haar behoefte verlaat ze het hol niet, zodat de eieren besmeurd raken. De fraaie vogel wordt daarom oneerbiedig ook wel ‘drekhaan’ genoemd. Een hoppenhol zou stinken. Gisteren haalde het broedgeval Vroege Vogels op radio1, in een serie over stinkerds onder de dieren.

Er vlogen vijf jonge hoppen uit, de laatste uitvlucht werd gezien door Vincent. Zoogdieronderzoeker Bart Noort heeft het hol bekeken met een minicameraatje en trof keverschildjes aan in een bodem van drek. ‘De stank viel mee’, zegt Vincent, ‘al zat er een ammoniakluchtje aan.’ Onder de boom lag een eischaal.

‘Later ging het vrouwtje weer naar binnen, waar ze door haar man gevoerd werd’, vertelt Vincent. ‘We hoopten op een tweede leg, maar die bleef helaas uit. Zondag 5 juli is er voor het laatst een hop bij het hol gezien.’

(Natuurdagboek Trouw maandag 20 juli ’20)