Chimpansee is een disneyfilm over een groep chimpansees in de Afrikaanse jungel, vermoedelijk Congo. Het is een documentaire, er zijn wilde chimpansees gefilmd, er is niets in scene gezet. Toch is het een heus verhaal, met een strijd tussen goede en gemene chimpansees. En baby-aap Oscar natuurlijk, de hoofdpersoon, die zo schattig is dat de melk spontaan toeschiet en een traantje op de loer ligt. Want door toedoen van de slechteriken raakt Oscar zijn mama kwijt en blijft hij helemaal alleen achter. Als dat maar goed komt!

De regisseurs, gepokt en gemazeld in de natuurfilmerij als medewerkers van David Attenborough, hadden enorme mazzel met dat baby-aapje en zijn tegenslag. Daardoor wordt hun documentaire een publiekshit.

De Nederlandse stem vertelt erbij wat je ziet. Als Oscar met een steen een noot probeert stuk te slaan, zegt de stem dat Oscar met een steen een noot probeert stuk te slaan. Als je denkt: als ie maar niet op zijn vingers slaat, zegt de stem op schalkse toon hetzelfde. Gelukkig is het de stem van Carice van Houten, die kan een potje breken. De stem roept een paar keer hoe onvoorstelbaar het is dat juist de leider zich over het aapje ontfermt. Er wordt niet bijverteld dat die leider waarschijnlijk de vader is.

Dramatiseren is de manier om een documentaire verteerbaar te maken voor een groot publiek. De zaal zit vol, honderd mensen kijken naar het regenwoud. Vooral de schimmels en paddestoelen zijn prachtig gefilmd. Wie weet komt iemand daardoor op het idee dat natuur iets is om zuinig op te zijn. En anders hebben ze toch mooi een traantje gelaten.

( Natuurdagboek Trouw 27 feb. 2013 )