Bij ons huis hangen houtpantserjuffers rond. Zeker als de middagzon de tuin opwarmt, zien we er meerdere. Ze hangen aan de waslijn, ze zitten op een hekje, op uitstekende takjes of bloemen, zoals de juffer op de foto.

Houtpantserjuffers zijn algemeen, ook in steden, in de buurt van stilstaande of traag stromende wateren, waarvan de oevers met bomen of struiken begroeid zijn. Onze tuin grenst aan heel langzaam stromend, net niet stilstaand water en daar staan de nodige bomen en struiken. Een goede tuin voor houtpantserjuffers.

Als larven leven houtpantserjuffers in het water, maar ze beginnen hun leven onder de bast van een tak. Als de eitjes in de lente uitkomen, kruipen de larven naar het water of vallen ze erin. Gedurende een maand of drie leven ze tussen de oever- en waterplanten, waar ze onder kleine waterdiertjes huishouden. Daarna klimmen de volgroeide larven een oeverplant in, waar ze uit hun huid barsten en als juffer ‘uitsluipen’, zoals entomologen dat noemen. Even de vleugels strekken, oppompen, opdrogen en hopla, het vliegende leven kan beginnen. Ze zijn de hele zomer te zien, van eind juni tot begin oktober, met een aantalspiek in augustus.

Bijster actief vind ik ze niet, ze hangen meestal in de zon. Houtpantserjuffers zijn de hangjongeren van de libellen. Juffers zijn kleine libellen. Grote libellen houden hun vleugels gespreid als ze stil zitten. Juffers klappen hun vleugels boven hun rug tegen elkaar als ze stil zitten. Op één juffer na: de houtpantserjuffer. Die laat stilzittend zijn (v/m) vleugels opzij hangen, iets naar achteren wijzend.

Houtpantserjuffers zijn groen, met een metallic glans. Op elke vleugel zit een gelig rechthoekje: de pterosigma oftewel vleugelvlek. Ze zoemen niet, ze bijten niet, ze steken niet. Ze zijn volstrekt niet in mensen of andere zoodgieren geïnteresseerd. Ze zijn vooral geïnteresseerd in soortgenoten van de andere kunne.

(Natuurdagboek Trouw maandag 29 augustus 2022)