Dit weekend houdt Vogelbescherming de jaarlijkse tuinvogeltelling. Wie daaraan meedoet dient zaterdag of zondag een half uur alle vogels in de tuin te tellen. Welk halve uur doet er niet toe. Vogelbescherming raadt aan vogels met voer te lokken, wat niet zo wetenschappelijk verantwoord is, maar het gaat niet zozeer om een wetenschappelijk verantwoorde telmethode, het gaat om betrokkenheid bij vogels.

Vogels hebben het niet zo makkelijk in Nederland. In de steden zouden tuinen een toevluchtsoord kunnen zijn. Tuinen waren dat ooit wel. Tegenwoordig zijn de meeste tuinen betegeld, begrind of betond. Dat scheelt in onderhoud. Maar ik kan u verzekeren dat mijn plantaardige en diervriendelijke tuin nauwelijks onderhoud behoeft. Eens per jaar snoeien, twee keer per jaar gras maaien en een paar keer blad harken; dat is het wel. Voorts zet ik een bakje water neer en een bakje vogelzaad.

Mijn tuintje huisvest altijd een gezellige groep vogels. Als de familie huismus (6) niet op bezoek is, dan hipt de familie vink (8) wel rond. De twee Turkse tortels komen gegarandeerd langs, evenals de bende van 4 kauwen en het echtpaar waterhoen. Het roodborstje is altijd alleen, maar merels zijn er meerdere. Kool- en pimpelmezen zijn er geheid en de plaatselijke vereniging van staartmezen (5 leden) wipt vaak even aan. Regelmatig komen er spreeuwen, heggenmussen, winterkoninkjes, houtduiven, eksters, gaaien, kraaien en spechten. En soms zie ik bijzondere kostgangers: putters, kepen, goudvinken, roeken, kramsvogels, een zwartkopje, tjiftjaf of boomkruiper. Alleen groenlingen, tot vorig jaar vaste gasten, zie ik nooit meer.

Iedere vijf minuten heerst er doodse stilte. Dan vlucht iedereen weg omdat er een buurtkat arriveert. Te midden van intratuintjes is mijn tuin een vogelparadijs, en die vogels zijn onweerstaanbaar voor andermans katten. In mijn tuin vinden hun luidruchtige krachtmetingen plaats, wordt gepoept en gesproeid. Regelmatig vind ik veertjes en andere restjes van vogels. Ik overweeg een waterkanon.

Maar eerst de tuinvogeltelling. Hopelijk een half uur met weinig katten.

(Natuurdagboek Trouw vrijdag 27 jan. 2017)