Ze komen nog mondjesmaat voor in Zuid-Limburg, maar het scheelde niet veel of ze waren met het kleinschalige cultuurland verdwenen. Hazelmuizen leven van zaden, knoppen, bessen en insecten die in bosranden, houtwallen, hagen en geriefhout te vinden zijn. Hazelnoten vooral, hazelaars zijn bij uitstek bomen van bosranden en houtwallen. Hazelmuizen klimmen als mini-eekhoorns door de dichte takken, hun vlassige staartje zwiept mee als evenwichtsvlag. Ze vlechten bolle nesten in een dichte blader- en takkenkroon, van een meidoorn bijvoorbeeld. Daar is zo’n muizennest moeilijk te bereiken voor ongewenste buitenstaanders. Als die het al weten te vinden. Op www.ark.eu/hazelmuis is een filmpje te zien van een hazelmuis. Dat beest zit zo roerloos, dat ik dacht dat ik beetgenomen werd. Er bewogen wat blaadjes vooraan, maar ik vroeg me af of in dat filmpje niet kunstig een foto van een hazelmuis was gemonteerd, zo versteend zat het beestje in de struik. Tot ie na een hele tijd ineens bewoog. Schitterend. En knap om het diertje in het vizier te krijgen en te filmen!

Ik heb één keer een hazelmuis (of was het een eikelmuis?) voor de auto een weggetje zien oversteken, in de Ardennen. Wat zou het jammer zijn als zo’n prachtig beestje verdween. Te meer daar hazelmuizen een graadmeter van het cultuurlandschap zijn. Heb je hazelmuizen, dan zit het wel snor met het hagenlandschap. En dan zouden er ook andere zoogdieren als hamster, das, marterachtigen en vogels als grauwe klauwier kunnen gedijen. Vandaar dat enkele instanties, waaronder Stichting Ark, het landschap rond het drielandenpunt van Nederland, Duitsland en België weer zo proberen te herstellen, dat de hazelmuis niet langer hoeft weg te kwijnen.