Fruitvliegjes planten zich snel voort, zeker in tropische warmte. Die warmte biedt de vliegjes als extra voordeel dat fruit snel rijp en rot wordt. Ze zijn gek op overrijp fruit en als dat begint te gisten, worden ze er nog vrolijker gestemd van. Ze gaan niet dood van een beetje alcohol, wat nochtans een desinfecterend middel is.

Ik las dat fruitvliegjes vier dagen als made rondkruipen alvorens zich tot vlieg te verpoppen. Het gekke is dat ik elke zomer fruitvliegjes zie, maar nooit hun maden. Zou ik die argeloos met een kers, pruim of nectarine mee naar binnen werken? Vier dagen lijkt me trouwens best lang, gezien de snelheid waarmee de vliegjes zich vermeerderen. Zij lijken het tweede goddelijke advies in Genesis 1:28 letterlijk te nemen, maar het eerste helaas niet. Blijft thuis en vermenigvuldigt u!

Omdat ze zich in huis zo gemakkelijk voortplanten, zijn fruitvliegjes populair als object van entomologisch onderzoek. Je hoeft ze alleen maar wat schillen en klokhuizen te voeren. Bovendien volgen hun generaties elkaar zo rap op, dat bijvoorbeeld genetische veranderingen generatieslang te volgen zijn. Handig.

Uit een gft-bak kan een zwerm vliegjes opwolken. Vervolgens dwarrelen ze alle kanten op, strijken neer in duistere hoeken, dringen door de ramen en deuren binnen, en zie ze dan weer eens in die groenbak terug te krijgen.

Op internet staan allerlei tips om ze te bestrijden. Er is een methode die een beetje werkt. Zet een open bakje neer, gevuld met azijn (bij voorkeur balsamico, die beesten hebben smaak!) en een drupje zeepsop. Ze lusten geen zeepsop, maar dat breekt de oppervlaktespanning, zodat ze verdrinken. Je kunt er naar smaak een scheutje rode wijn en limonadesiroop aan toevoegen.

Na een half etmaal liggen er inderdaad wat verdronken vliegjes in de prut. Maar de meeste verdringen zich om de fruitschaal. Vliegen vang je met azijn, fruivliegen met fruit.

(Natuurdagboek Trouw woensdag 5 augustus ’20)