Supernova

Supernova

Nova. Foto Ido Dijksterhuis
Nova. Foto Ido Dijksterhuis

Nova is dood. Het harige monster werd bijna twintig. Ze zag er volgens de dierenarts lang niet zo oud uit, ze had een mooie vacht die ze nauwkeurig schoonhield, soms in de meest schaamteloze houdingen. Ze belandde met een soepele sprong in het hoogste van haar drie slaapholen en schudde de hond af met geblaas en gemep.

Van haar twintig jaren heb ik de helft meegemaakt. Ik leerde haar baasje kennen en kreeg Nova er gratis bij. De eigenzinnige kat moest weinig van aaiende mensen hebben, maar we sloten gauw vriendschap. Door haar vlak voor ze brokjes kreeg even te knuffelen, werd ze allengs aanhankelijker. Die brokjes schrokte ze op, om ze vervolgens weer uit te kotsen. Dan snuffelde ze er verbaasd aan en at ze ze nog eens op. Smaken verschillen.

Voor ze op schoot kwam zitten, verkende ze die schoot een paar honderd keer, draaide steeds weer een ronde om je heen, en nam dan eindelijk plaats. Spinnend sloot ze haar ogen, om na een minuut toch maar weer te vertrekken. Ze wist alle deuren open te krijgen en cirkelde eindeloos rond het bed, alvorens op het voeteneind te springen. Dat om het bed cirkelen deed ze geruisloos en onzichtbaar, maar met recht omhoog gestoken staart, die als een haaienvin haar locatie verried.

De hele reis van tweeënhalf uur protesteerde ze mauwend toen ze met haar baasje naar mij verhuisde. Ze was gewend aan een bovenwoning maar nu kon ze naar buiten. Dat vond ze geweldig, al hoefde er maar een merel te passeren, of ze vluchtte naar binnen. Ze heeft voor zover we weten nooit een vogel gepakt. Ze raakte de weg en wij raakten haar kwijt, we zochten en riepen overal. Na vijf dagen stond ze voor de deur, op eerste kerstdag.

Ze werd doof en mager, terwijl ze meer mauwde en at. Ze kreeg blaasontsteking en schreeuwde moord en brand toen ze in de reismand naar de dierenarts moest. Thuis spoten we haar zelf antibiotica in. Furieus werd ze dan, ik heb nog een kras van een decimeter op mijn pols. Een laatste souvenir van het harige monster. Ze was plotseling half verlamd en half blind, wankelde en had pijn. Waarschijnlijk een hersenbloeding. De dierenarts gaf haar een spuit en op schoot liggend ging Nova dood. Sommige mensen beweren dat doden als sterren verder twinkelen. Dan wordt Nova een supernova.

(Natuurdagboek Trouw, vrijdag 7 februari ’25)

 

DELEN
Reacties zijn gesloten.