Vogels kijken met Mark Zekhuis levert gegarandeerd leuke waarnemingen op. Hij is ecoloog bij Landschap Overijssel, zelfstandig natuuradviseur en vogelaar. In Overijssel houdt hij de stand bij van zeldzame vogels, waarover hij net een atlas gemaakt heeft. In de provincie inventariseert hij rode wouwen, wespendieven en oehoes: Europa’s grootste uilen.

We struinen door vier bossen in Salland, op zoek naar die oehoes. In Nederland nemen die rap toe. In 2023 waren er 84 territoria, dit jaar zijn er 105. De meeste oehoes wonen in Gelderland, gevolgd door Noord-Brabant. In Overijssel zijn vijftien broedparen geteld. Het eerste stel dat we opzoeken begon met een buizerdnest, dat uit elkaar begon te vallen. Oehoes bouwen geen eigen nest. Mark bevestigde in een naburige boom een hondenmand. Sindsdien broedden ze daarin. We vinden de mand maar zien geen oehoe.

Hij zou zo’n mand nu niet meer regelen. ’Je helpt zo één roofdier boven in de voedselketen, en dat heeft gevolgen.’ Oehoes zijn meer dan een halve meter hoog en hebben een spanwijdte tot 1 meter tachtig. Met spijt ziet Mark ‘zijn’ rode wouwen en wespendieven gepakt worden. Bos-, rans- en kerkuilen gaan eraan, spechten, houtsnippen – geen bosvogel is veilig.

Mark verwacht dat oehoes in Nederland ook steden zullen koloniseren. Ze zouden rattenplagen kunnen tegengaan. Ze grijpen ook egels, konijnen, katten en bij de hondenmand is eens een halsband gevonden van een vermist hondje.

Bij Vilsteren zou een oehoe gehoord zijn. Een oehoe roept laag: ’oehoe’. We gaan er kijken en waarachtig, Mark vindt hem. Ik zie een stronk maar dat blijkt hem te zijn. Een mannetje, met wittige bef. Onder een oorpluim zo groot als een opgestoken middelvinger kijkt een geel oog ons aan.

Bij Regteren zat ook een paar. Het nest is nu tijdelijk leeg. Op de grond liggen botjes en een duivenschedel. En verderop zit een oehoe, een grote schim in een den.

(Natuurdagboek Trouw, vrijdag 29 november ’24)