Net liep ik door de polder in de wind
Ik ben, althans wat uit me steekt bevroor
En toen de zon op sneeuw me had verblind
Bleek ik ook nog eens doof aan ieder oor
Ik kwam op afgebroken voeten thuis
Ik ga, althans mijn geest gaat altijd door
Thuis belde ik direct het ziekenhuis
Maar ik was blijkbaar doof, want geen gehoor
Mijn tenen bleven achter in de schoen
Ik heb, althans wat van mij rest heeft spijt
Voor niets ben ik die lichaamsdelen kwijt
Ik had toch schaatsen onder kunnen doen?
Maar ik was weer verstandig, ik was wijs
En ging helaas niet over één nacht ijs
Glad ijs
