Een paar jaar geleden zei mijn toenmalige geliefde dat ze uit de trein van die grote, roze bloemen had zien bloeien. Aan het water. Kattenstaarten? Nee joh! Wilgenroosjes dan, al dan niet harig? Welnee! Leverkruid, ook bekend als koninginnekruid? Haha, hoe kwam ik erop. Kaasjeskruid, reuzenbalsemien, valeriaan, zwanebloem? Plaatjes erbij, maar nee, allemaal niet

Pas een jaar later wees ze ineens groot hoefblad aan. ‘Die waren het!’ Ooooow! Ze waren laat dat jaar. Dit jaar zijn ze vroeg. Of in wezen waren ze laat in 2014. Want Peter van Dalen zag er vóór de kerstdagen al een stuk of tien staan bloeien. Dat was in Rotterdam, waar Van Dalen de Vogel- Vleermuis- en Vlinderwerkgroep Noordrand runt. Groot hoefblad is weliswaar geen vogel, vleermuis of vlinder, maar toch ook de moeite waard. Zeker als er voor kerst al tien van bloeien.

Ik heb zelf(s) nog geen vermoeden van klein hoefblad gezien, laat staan groot.

Aan klein hoefblad is duidelijk te zien dat het een composiet is, met een gele krans van lintbloempjes om een geel hart van buisbloempjes. Bij Groot hoefblad is dat minder duidelijk. Er zijn alleen buisbloemen en die bloeien in aren. Een plant heeft uitsluitend vrouwelijke of mannelijke bloemen – groot hoefblad is tweehuizig. De vrouwelijke bloemen zijn een stuk groter.

Groot hoefblad bloeit volgens de boeken pas eind april, maar bloeit al jaren eind maart. Eind december echter is idioot vroeg. Eerst verschijnen de roze bloemkaarsen, daarna het blad. Dat worden gigantische lappen, als parasollen op een stengel van een halve, soms hele meter. Of paraplu’s. Groot hoefbladblad werkt goed als paraplu, las ik eens, maar ik heb het nooit gezien of geprobeerd.

(Natuurdagboek Trouw donderdag 8 jan. 2015)