Steppenkiek in surrogaatsteppe
Afgelopen zaterdag stond het in deze krant: een nieuwe broedvogelsoort in Nederland en omstreken, een nieuwe roofvogelsoort zelfs, en wel één van de meest elegante luchtacrobaten ter wereld: de steppenkiekendief!
In de Groninger graanrepubliek, waar de Werkgroep Grauwe Kiekendief sinds 25 jaar de al even elegante grauwe kiekendieven als broedvogel weet te redden, is nu het eerste broedgeval van de steppenkiekendief een feit. Een succesvol broedgeval: er vlogen vier jongen uit, er zwieren intussen zes steppenkiekendieven over de Groninger velden.
Het is een wonder. Er arriveren vaker nieuwe broedvogels in Nederland. Daaronder zijn spectaculaire roofvogels, zoals zeearenden. Die doen het in Duitsland zo goed, dat jonge vogels naar Nederland uitwijken.
Hoe anders vergaat het de steppenkiekendieven. Die ondervinden alleen in Rusland nog weinig tegenslag, waar landbouwers sinds de instorting van het proletariaat niet iedere meter grond meer even intensief bewerken. Voordat de braakliggende gronden in bos veranderen, vinden de roofvogels er een tijdelijk jachtgebied. In de rest van Oost-Europa wordt het leefgebied van steppenkiekendieven met EU-subsidie omgeploegd.
Ik heb steppenkieken alleen in Pakistan en Iran gezien, nooit in Nederland. Ik vroeg mister Ben kiekendief Koks van de Werkgroep waar ze zitten, maar dat houdt hij geheim, om te voorkomen dat vogelaars de vogels verjagen en hun jachtgebied vertrappen. Dat zou bovendien het einde betekenen van de welwillendheid van akkerbouwers met wie de Werkgroep zo vruchtbaar samenwerkt. Er worden percelen beheerd voor akkervogels. Er worden grasmengsels gezaaid voor een optimaal jachtgebied en er zijn percelen waar ’s winters graan blijft staan, waarvan kleine vogels leven, die later aan jonge kiekendieven gevoerd kunnen worden…
De steppenkiekendieven broedden in een op steppe lijkende akker met wintergerst, waar hun nest met een tijdelijk hek werd beschermd tegen de combine en tegen roofdieren. Het eerste broedgeval van steppenkiekendieven is een prachtige bekroning ven 25 jaar agrarisch natuurbeheer voor akkervogels.
(Natuurdagboek Trouw dinsdag 18 juli 2017)