Dinsdag schreef ik over ‘s lands eerste broedgeval van steppenkiekendieven, waarvan de ontdekkers de locatie geheimhouden. Heeft de jarenlang volgehouden nestbescherming van kiekendievennesten door de Werkgroep Grauwe Kiekendief daarmee een mijlpaal bereikt, ook het maandenlang geheimhouden van het mirakel is bewonderenswaardig! In Nederland lijkt iedere vogel immers geïnventariseerd, geturfd, geteld en gemonitord te worden door verrekijkende natuurtalenten?

Dat twee en intussen zes van zulke zeldzame en sierlijke roofvogels onopgemerkt zijn gebleven, is een mirakel. Tot in achtertuinen worden roodkeelnachtegalen en grauwe fitissen uit Azië ontdekt, elk jaar worden roodpootvalken uit het oosten gesignaleerd, dus hoe kunnen steppenkiekendieven uit beeld blijven? Nu zijn landbouwgebieden niet zo geliefd bij vogelaars en andere natuurliefhebbers, want op het platgespoten en overbemeste platteland zijn weinig vogels meer te vinden. Maar een uitgestrekt hooiland of gerstveld kan verdwaalde vogels uit Kazachstan aan de steppen van thuis doen denken.

Het stilhouden van locaties waar zeldzame vogels te zien zijn, wordt door sommige vogelaars onsportief gevonden. De zogenoemde twitchers, voorheen soortenjagers, houden een wedstrijd wie de meeste vogelsoorten heeft gezien. Een zeldzaamheid verzwijgen wordt opgevat als de waarneming voor zichzelf houden. Maar in dit geval overheerst het begrip. Het steppenkiekenpaar zou honderden belangstellenden lokken, van wie de meeste een mooie plaat willen schieten. Zeker een nest met eieren of kuikens, zoals in dit geval, heeft rust nodig, geen publiek. Nestfotografie voor de lol is sowieso af te raden, maar om kennis te vergaren is het nuttig.

Het op de grond in een gerstveld gemaakte nest werd door vogelbeschermers van de Werkgroep Grauwe Kiekendief met een hek beschermd tegen honden, katten en vossen. Die zijn nog beter in het vinden van nesten dan vogelaars. En passant konden de kuikens mooi even geringd en gefotografeerd worden. Opdat later wellicht bekend wordt waarheen de nieuwe generatie is gevlogen en opdat wij allemaal de kuikens kunnen bewonderen, zonder ons allemaal met onze eigen camera rond het nest te verdringen.

(Natuurdagboek Trouw donderdag 20 juli 2017)