Wat in Nederland nooit gebeurt, gebeurde bij Renkum. Een bedrijventerreintje is opgedoekt voor natuur. Het versperde de doorgang van het Renkumse beekdal op de Veluwe naar de uiterwaarden van de Rijn. De bedrijven zijn weg, maar de natuur is nog niet terug. De grond is zo vervuild, dat de schoonmaak nog wel even duurt.

Maar het dal wordt niet meer ontwaterd, het wordt vochtiger en de eerste dotterbloemen kwamen dit jaar in bloei. Het meeste beekwater stroomt trouwens door opgeleide sprengen naast het beekdal. Opgeleide sprengen zijn eeuwenoude, gegraven beddingen, waarin het water hoog blijft, om dan te vallen en een molen aan te drijven.

Het water in de opgeleide sprengen is helder, kalkrijk kwelwater. Het voedt bijzondere bloemen. We lopen mee met natuurgids Henk Huizing van Staatsbosbeheer. Hij weet alles van de cultuurhistorie en natuur hier. Paddestoelen, planten, vogels, insecten; niets is hem te dol. Hij wijst onbevlekte gele dovenetels aan, de oorspronkelijke wilde dovenetels dus, niet die verwilderde tuinplanten met witte bladvlekken. Hij wijst op witte waterkers, scherpe boterbloem en zelfs op het zeldzame bosbeekplantje goudveil. Boven het dal cirkelt een buizerd, langs het pad fladdert een oranjetipje en over een verrotte boomstronk scharrelt een rosse woelmuis. Henk vertelt niet alleen over natuur en cultuur, maar kent ook allerlei sterke verhalen en mythen eromheen.

Het beekdal is nog wel door een autoweg van de Rijn gescheiden. Een weg opdoeken is in Nederland onmogelijk. Geld voor passages is er niet. Wel voor een lange vlonderbrug voor wandelaars, die ligt er al. We lopen erover en zijn rond. Henk haalt kersensap en groentechips te voorschijn. Vergezeld van spechten en boomklevers maken we die soldaat.