Huisvliegen kunnen irritant door de kamer zoemen en op je gaan zitten. Vliegen zijn niet geliefd. Mensen maken vliegenvallen en hangen vliegenstrips op. Dat die vliegen en hun larven, maden genoemd, dode dieren opruimen, maakt ze niet populairder.

Maden zijn meesters in het onderscheiden van dood en levend vlees, ze zijn aaseters pur sang en trekken hun fijne neus op voor alles wat leeft. Daarom zijn ze goede schoonmakers van ontstoken wonden met afgestorven randen. Die randen moeten eraf en maden verwijderen ze preciezer dan welke chirurg ook. Ook die medische toepassing maakt ze niet populairder, integendeel.

De huisvliegen die ons irriteren zijn maar enkele van de duizenden vliegensoorten. Vliegen vormen met de muggen de orde der tweevleugeligen. Er zijn zweefvliegen, sluipvliegen, wapenvliegen en nog 157 vliegenfamilies.

Als ik buiten een plattegrond bestudeer ploft er een vlieg op neer. Puntig zebralijf, gestreept nekschild. Hij lijkt op een roof- of dansvlieg, maar hij ziet er vriendelijker uit. Roofvliegen zijn angstaanjagende monsters om te zien – groot, lang, harig. Dansvliegen zijn wat gedrongener maar hebben een alarmerend ogende zuigsnuit waarmee ze overigens niet prikken. Roof- en dansvliegen jagen op andere vliegen, door vanuit een uitkijkpost bliksemsnelle overvallen te plegen en met of zonder prooi terug te keren naar de uitkijkpost.

Dit is geen roof- of dansvlieg, dit is een viltvlieg. Viltvliegen eten vooral stuifmeel, maar hun larven jagen op andere insecten. Die kunnen met een behoorlijke vaart door en over de bodem kruipen om andere larven te grijpen. Er zijn vele soorten viltvliegen en de meeste zijn niet met het blote oog uit elkaar te houden. Ze zijn gezegend met unieke geslachtsdelen die alleen onder een microscoop zichtbaar zijn. Dat heeft iets voyeuristisch.

Mijn viltvlieg op de plattegrond heeft een gehavende linkervleugel. Toch vliegt ie razendsnel verder.

(Natuurdagboek Trouw vrijdag 18 aug. 2017)