De padden gaan op pad. Ze komen tevoorschijn uit hun winterse schuilplaatsen. Zoals altijd in maart trekken ze naar het water om eieren af te zetten en bevruchten. Dan doen ze bij voorkeur in het water waar ze zelf als donderkopje uit een eitje zwommen.

Weinig dieren zijn in hun paartijd zo gericht op de geslachtsdaad als padden. Vooral ’s nachts stiefelen ze onstuitbaar voorwaarts naar de plas. Hop, hop, hop, daar gaan ze. Ze kijken rechts noch links, ze letten nergens op, ze denken maar aan één ding. Ze ploffen een weg op en over de oversteek doen ze in paddentempo wel even. Een drukke weg is een hindernis, waarvan het asfalt in één avond bespikkeld kan raken met geplette padden.

Komen ze voor zo’n weg een paddenwandje tegen, dan proberen ze daardoor te breken en vallen ze opzij. Ze schuifelen erlangs en belanden in een kuil, waar een paddentunnel begint. Daardoor bereiken ze heelhuids de overkant. Of ze kukelen in een emmer die daar voor hen is ingegraven. Een vrijwilliger draagt een emmer vol padden veilig naar de overkant.

De KNNV-afdeling Delfland in Delft is ieder voorjaar actief in het redden van padden. Onlangs hebben de leden matten geplaatst in straatputten, zodat in de put gevallen padden er weer uit kunnen krabbelen. Op hun verzoek heeft de gemeente waarschuwingen geplaatst: langzaam rijden vanwege padden.

Overal in het land organiseren natuur- en dierenbeschermingsorganisaties padden-overzet-acties op beruchte oversteekplekken. Vrijwilligers werpen zich op als de brigadiertjes van weleer, die schoolkinderen veilig lieten oversteken, toen schoolkinderen nog niet per auto naar school gingen. Op internet zijn die reddings-initiatieven te vinden.

Het is zeer bevredigend de stuntelige dieren te helpen. Je hoeft er niet eens een pad voor op te tillen, al is dat best een leuke ervaring. Een pad op de hand is niet eng of vies. Wel loop je het risico dat een pad je hand voor vrouwtje aanziet en zich vastklampt in de hoop dat je eitjes gaat leggen.

(Natuurdagboek Trouw maandag 12 maart 2018)