Er kwamen veel reacties op de naaktslak die zich door een maasje in het netje rond de vetbol van Herman Bink naar binnen had weten te toveren en ook weer – met volle buik – naar buiten. Ik ontving foto’s van parende slakken, een scheldpartij op slakken in het algemeen, maar vooral sterke staaltjes over wonderbaarlijke verschijningen en verdwijningen van naaktslakken.

Het betrof vooral slakken die door kieren van een millimeter weten te glijden. Naaktslakken kunnen zich blijkbaar heel plat maken. Maar om een gaatje te passeren, moeten ze zich tegelijk plat en dun maken. Ze hebben een kalkplaatje in hun nek, dat hen dat blijkbaar niet belet. Op youtube is een filmpje te vinden van een slak die langzaam maar gestaag door een onooglijk gaatje verdwijnt. Als een Barbapapa wurmt de slak zich erdoor, dankzij een soort verschuivende zandlopertaille.

Blijkbaar wist die naaktslak Binks vetbol te bereiken en verlaten door zijn buik in te houden. Raadsel opgelost. Maar ik kreeg er een nieuw raadsel voor in de plaats, van Henk de Rooij uit Moerkapelle, die een foto stuurde van een muis in een vetbolnetje. Baas boven baas!

Het is een dwergmuis, de kleinste onzer muizen, een schattig beestje met een oranjebruine vacht, een rond koppie, een stompe snuit en kleine oortjes maar relatief forse achterpoten en een lange staart. Met die poten en staart klautert zo’n diertje als een aapje in twijgen en rietstengels, waar hij een nestje vlecht. Een dwergmuis klimt liever dan dat hij loopt en komt niet veel op de grond.

Hoe klein een dwergmuis ook is, met een doorsnee van drie centimeter lijken de mazen in een vetbolnetje aan de krappe kant. ‘De muis zat er echt in’, zegt De Rooij. ‘Het was een mooi gezicht de muis te zien worstelen om eruit te komen.’ In het netje bleek een gaatje te zijn geknaagd.

(Natuurdagboek Trouw vrijdag 17 nov. 2017)