Hoewel sommige vogels nog op de eieren zitten, is het nu de tijd van kuikens. Jonge vogels, nog maar pas uit het ei en uit het nest, zijn vaak al even groot als hun ouders. Alleen hun kleur is soms nog niet dezelfde. De jonkies zijn nog niet bezig met partners versieren en hoeven er dus nog niet op hun verleidelijkst uit te zien. Integendeel, opvallende kleuren zijn gevaarlijk. Een grauwe tint, zoals de jonge kwikstaart op de foto, is wel zo praktisch als schutkleur.

Op Schiermonnikoog broedde net als vorig jaar een paartje witte kwikstaarten op ons huisje. Nu kwikt er een jong staartje op het gras. Hij pikt eens in het korte, fladdert door het lange gras. We hebben beide types gras, ideaal voor kleine vogels, waarvan het wemelt. Ze peuren wormen en larven uit het korte en vangen insecten uit het lange gras, waarin ze bovendien dekking vinden. En als de dekking ontoereikend is voor het gevaar, ondergetekende bijvoorbeeld, die achter het raam met zijn verrekijker zwaait, dan snorren ze “vrrroemm” de bosjes in of het dak op.

De kwikstaarten broeden op ons huisje, sinds we daar zonnepanelen hebben liggen. Onder die panelen is het voor kwikjes goed broeden. Het is er beschut tegen zon, wind en regen. Het is er bijna droog, alleen onder het nest langs sijpelt weleens regenwater. De meeuwen, kauwen en eksters die over het dak trippelen, kunnen er niet bij. Honden en katten kunnen er evenmin bij.

Witte kwikstaarten zijn grijs, wit en zwart en hebben een lange staart, die ze vaak laten wippen. Vooral net na de landing zwiept de staart op en neer.

(Natuurdagboek Trouw vrijdag 31 juli 2015)