Laatst stond er in Trouw iets over muggenoverlast, met een opmerking over een natuurlijke vijand van muggen. Die vijand zou zijn: “de tor”. Kennelijk leeft de tor in het water. Daar leven muggenlarven althans.

De tor. Torren of kevers zijn de grootste diergroep ter wereld. De Engelse bioloog John Haldane merkte in een theologisch debat in 1959 op, dat God wel extreem verzot op kevers moest zijn geweest, aangezien Hij er zoveel van had geschapen. Haldane verwierf enige roem met deze uitspraak, die in ieder boek over kevers wordt aangehaald.

Er waren toen ongeveer 400 duizend keversoorten bekend. Er waren er nog meer onbekend, al blijft dat aantal gissen. De schattingen van het aantal keversoorten variëren van 1 tot 4 miljoen. Nederland komt er bekaaid af met ruim vierduizend soorten.

Er zijn goliathkevers van een decimeter lengte en er zijn knotskevertjes met de omvang van een speldenknop. Er zijn vliegende en lopende kevers, land- en waterkevers, vegetarische en vleesetende kevers, dunne en dikke kevers. Alleen in zee leven geen kevers, voor zover ik weet. Wel keverslakken, maar dat zijn weekdieren.

Even voor de goede orde: kevers zijn een orde uit de klasse der insecten. De rode weekschildkever is een keversoort. Zoals de chimpansee een primatensoort is. Primaten zijn een orde uit de klasse der zoogdieren.

De tor.

Per soort kunnen vooral vegetarische kevers in enorme hoeveelheden voorkomen. Ze doen daar ook hun best voor. Zoek op internet naar plaatjes van kevers en er zitten gegarandeerd parende kevers tussen. Rode weekschildkevers spannen de kroon, dat zijn seksmaniakken.

Rode weekschildkevers, ook soldaatjes genoemd, eten vaak schermbloemen. Maar ze lusten ook andere bloemen (zoals het Jakobskruiskruid op de foto).

(Natuurdagboek Trouw maandag 3 aug. 2015)