Kuikendief en botsende gier
Onlangs ruimde ik op. Opruimen is het gevolg van een goed voornemen, en goede voornemens sorteren niet per se de voorgenomen resultaten. Hoewel ik veel wegdeed, bewaarde ik meer dan ik dacht. Dat komt: ik doe niks ongezien weg, ik open dozen en zie dan van alles wat ik na enig wikken toch het bewaren waard vind.
Zo kwam ik een vergeeld blaadje tegen: het Vogelmagazine van november 1962. Vogelmagazine noemt zich “informatieblad voor alle vogelliefhebbers”. De inhoud is zo gevarieerd als vogelliefhebbers zelf. Van technieken om vogels te vangen of te doden en tips om kwartels te fokken, tot bijzondere waarnemingen en vogelbeschermingsactiviteiten toe. Ook is er een quiz waarvan vraag 2 luidt hoeveel procent van de antwoorden op vraag 1 juist zal zijn.
Het is een Vlaams blad; geen idee hoe ik eraan kom. Op de voorpagina staat een (toen nog onomstreden) nestfoto van een bruine kiekendief met jongen, in het riet. De kiekendiefmoeder komt aangevlogen met een meerkoet in haar klauw. Er staat niet bij dat ze die prooi misschien net in de lucht overhandigd heeft gekregen van haar man. Wat er wel bijstaat: “Grauwe kuikendief”. Kiekendieven heetten vroeger kuikendieven en grauwe kiekendieven hebben ooit zelfs aschgrauwe kuikendieven geheten, maar op de foto staat toch echt een bruine kiekendief. Niet alle vogelvangers en volièrehouders hebben verstand van vogels.
Ik lees dat op 21 juli 1962 een vliegtuig uit Kaboel opsteeg en tegen een gier botste. Intussen zijn ze uitgeroeid met landbouwgif, maar toen waren gieren in Zuid-Azië talrijk. Kaboel, de hoofdstad van Afghanistan, was een gezellige stad en een geliefde bestemming voor Europese hippies die er goedkope hasj en heroïne vonden.
De gier knalde dwars door het “windscherm” en de piloot kreeg hem “met zo veel kracht in het gelaat dat hij op slag dood was”. De piloot dus. Zijn collega zette het toestel aan de grond.
(Natuurdagboek Trouw woensdag 12 december ’18)