Eén fitis

Eén fitis

Vliegende fitis, © Erik Sanders

Maandag 28 februari zag ik de eerste narcis bloeien. Er zullen beslist narcissen zijn, die er nog eerder bij waren, maar die zag ik niet. Ondertussen is het al een week maart en in maart gaat het hard. Het blijft met de dag langer licht, de zon klimt en schijnt met meer warmte. Bomen raken in knop, zaden ontkiemen, rozetten van overwinterende planten lopen uit, kieviten baltsen, zanglijsters hippen over het gazon alsof ze nooit anders deden. Groenlingen knarsen, putters kwetteren, mussen tjilpen, vinken slaan, duiven koeren, heggemussen, roodborstjes, merels, mezen, winterkoninkjes… alles zingt en smeert de stembanden. Wie vogelgeluiden wil leren kennen, moet nu beginnen. Het daagt nog niet zo heel vroeg in de morgen en een heleboel vogelsoorten zijn nog niet in Nederland. Het is elk jaar weer spannend tjiftjaf, fitis, zwartkop, zwaluw verschijnt. Dezer dagen hoort de tjiftjaf zich te melden, over twee weken gevolgd door zijn neef de fitis. Tjiftjaffen overwinteren grotendeels rond de Middellandse Zee, veel fitissen steken de Sahara over. Zij hebben dus een langere en zwwardere reis te gaan. Toch, terwijl de tjiftjaffen zich nog verre van ons houden, mailt Harm Otten uit Hoogeveen dat hij 1 maart al een fitis zag en hoorde. ‘Een mooie hint richting de lente’, schrijft hij. Vermoedelijk is die fitis ’s winters in de buurt gebleven. Misschien toog hij naar Frankrijk of Engeland, toen het hier vroor en sneeuwde, maar in de West-Afrikaanse savanne is hij vast niet geweest. Of hij moet wel heel vroeg en razendsnel zijn teruggekeerd. Eén fitis brengt nog geen lente, maar na die ene volgen er meer…

DELEN
Reacties zijn gesloten.