“Toen ik hier net woonde, en bij thuiskomst steeds die kale perken zag, dacht ik: dat kan leuker”, zegt Michiel Coesèl. Hij overtuigde daar de gemeente en woningcorporatie Lefier van. Achter de twee complexen met bijna tweehonderd huurappartementen aan de zuidgrens van de stad Groningen vormde hij het saaie gazon om tot een soortenrijk hooiland.

Coesèl dacht: openwerken, zaaien en klaar, maar dat bleek meer voeten in aarde en handen in modder te hebben. Alleen al het maaien… en ervoor zorgen dat de gemeentelijke grasmaaier zich erbuiten hield. “Dat lukte door een greppel te graven, waar zo’n machine niet overheen komt.”

Ook de buitenmuren konden wel wat groen gebruiken. Met geleide fruitbomen, wingerds, druiven, frambozen en bramen versierde Coesèl steen met groen, bloesem en fruit. Hij sloot een deal met de woningcorporatie die hem voortaan een vriendenprijs betaalde voor zijn tuinmanschap. Sindsdien heeft hij de buurt in een paradijsje veranderd. Met inheemse wilde planten, vrij van gif en kunstmest, zonder energie- of waterverspilling.

Bij aankomst valt mij knikkend nagelkruid op, waar een akkerhommel aanhangt. Steeds meer soorten planten en bloemen vallen op. Coesèl heeft allerlei landschappen in miniatuur aangelegd, met de bijbehorende soorten. Er zijn bosjes met eenbes en bijzondere bosgrassen, een vochtig plekje is bedekt met goudveil, er is een wilde akker met bolderik en veldsla, en tussendoor staan groot streepzaad, barbarakruid, voorjaarszonnebloem en roomse kervel te bloeien.

Aan de muren hangt de tuinman soms oude takken, waarop zich judaspenningen vestigen en op het dak van de schuur groeien hemelsleutels. Hij heeft een mispel geplant, een meelbes, een kweepeer, pruimen, appels en vijgenbomen. De perzikenboom is stervende en één van beide vijgen wordt overschaduwd door de essen verderop, zodat zijn vijgen te weinig zon krijgen om lekker te worden. Maar de rest staat er florissant bij, ook de enorme blauwe regen die via de balkons op drie verdiepingen de woningen in de bloemen zet.

Trots laat Coesèl twee prachtige maretakken zien. “Ik heb zaad in de wondjes van loofbomen gewreven.”

Inmiddels bloeit ook Coesèls ecologische hoveniersbedrijf: www.ecohovenier.nl 

(Natuurdagboek Trouw maandag 29 mei 2017)