Vliegtuig- en treinsporen
Het valt me op dat op de website van uw, zichzelf als groen afficherende, dagblad reclames voor vliegreizen staan. Die zijn verleidelijk. Ik zou best zin hebben in een weekje Grieks eiland voor een bedrag waarmee ik in Nederland hooguit een weekend Waddeneiland kan boeken.
Zelf reis ik liever per spoor, maar omdat dat geregel vereist en vijf keer zo duur is als een vliegreis, doe ik het niet vaak. Ik blijf dan maar thuis.
Zolang vliegmaatschappijen en luchthavens met overheidssteun in de lucht gehouden worden, en vliegtuigen belastingvrij tanken, blijft vliegen veel goedkoper dan treinen, en proppen de menigten zich in vliegmachines, hoe hoog de snelheid op het spoor ook wordt opgevoerd. Ik hoorde iemand zeggen dat ze elke maand een weekend naar Spanje vliegt. Zelfs in milieubewuste kringen is een vliegtripje naar de zon heel gebruikelijk.
Sporen moet goedkoop worden, vliegen schreeuwend duur. Dan kunnen alleen rijken het zich permitteren. Verschil in rijkdom is een drogreden voor goedkope vliegreizen. Ik hoor nooit iemand zeggen dat dure treinreizen oneerlijk zijn, omdat alleen rijken ze zich kunnen permitteren. Ook over Ferrari’s, villa’s, raspaarden en champagne hoor ik dat bezwaar nooit. Alleen als het over het beperken van vliegen gaat, ontpoppen veelvliegers zich ineens als gestaalde communisten. Wilt u een eerlijke wereld? Pleit (en stem) dan niet voor lage prijzen, maar voor inkomensnivellering.
Onze overheid in ruste heeft een paar jaar geleden beweerd de groenste regering uit de vaderlandse geschiedenis te worden en de klimaatcrisis te bezweren. Gaandeweg bleken industrie, visserij, verkeer, vervoer en landbouw te worden ontzien. Het bezweren moet komen van individuen die de vliegreis-verleiding weerstaan. Een overheid die het klimaatprobleem aan zegt te willen pakken, maar die vliegreizen goedkoop en treinreizen duur houdt, zo’n overheid spoort niet.
(Natuurdagboek Trouw, woensdag 20 maart ’24)