Roodborst bij de kippen

In de winter zijn roodborstjes vaker in tuinen te zien dan in het broedseizoen. Ook bij ons hopt dagelijks een roodborstje door de tuin. Hij of zij inspecteert de plekken waar eerder iets eetbaars gevonden werd en neemt een slokje uit de drinkbak.
Ik vind het altijd leuk om zo’n vogeltje te zien. Roodborstjes hebben een opvliegende aard tegen andere vogels, inclusief soortgenoten, maar ze zien er ongekend schattig uit. En ze zijn niet schuw. Ik hoef maar wat blad van het paadje te harken, of daar is het beestje al. De oranje borst is opgezet, het buikje staat bol. Twee glinsterende kraaloogjes houden de geringste beweging van wormpjes, springstaarten en ander klein gedierte in de gaten; gedierte dat onder het blad een schuilplaats dacht te hebben gevonden.
Roodborstjes zijn elke dag druk in de weer met voedsel zoeken, om hun kleine lijfje op temperatuur te houden. Het roodborstje dat dagelijks onze tuin inspecteert, heeft het kippenhok ontdekt. Wat je onze vier kippen ook serveert, het is altijd een kwestie van seconden of het is al op. Toch kunnen ze best eens een meelworm over het hoofd zien. En dan heeft het roodborstje daar een hele snavel vol aan.
Mijn dochter was laatst alleen thuis en liet de kippen los lopen. Het hok stond open. Ze zag het roodborstje naar binnen hippen en de trap bestijgen naar het slaap- en leggedeelte. De kippen waren buiten het hok aan het scharrelen, maar een van hen zag kennelijk iets in het hok bewegen en snelde toe, op de poot gevolgd door de andere drie. Het verrast me altijd hoe snel de kippen zijn.
Dochter zag dat het roodborstje in paniek door het hok fladderde. Kippen zouden met één goed gemikte pik een roodborstje kunnen doden, en ze zouden het waarschijnlijk nog opeten ook. Dochter snelde toe om een achterdeurtje open te zetten, als vluchtroute voor de roodborst. Die fladderde weg en houdt zich sindsdien verre van het kippenhok.
(Natuurdagboek Trouw, woensdag 13 december ’23)