Klimop is niet schadelijk voor de boom waar het in klimt. Klimop klimt in, u leest het goed. In de winter wordt de groene jas van klimop zichtbaar, strak om de stam, alsof de natuur aan free-knitting doet. Er zijn duizenden bomenliefhebbers in oorlog met klimop. Zij menen dat klimop de boom leegzuigt. Gek genoeg weten ze drommels goed dat ze klimop onderaan moeten doorhakken, om de klimmers te doden. Klimop haalt zijn voeding uit de grond, niet uit de boom.

Klimop is één van onze varianten op de tropische liaan. Een oude klimop kan in de grond staan met stammen van een decimeter dik. Klimopwortels concurreren met boomwortels om voeding en water, maar de boom heeft daarin een voorsprong. De boom is er eerder dan de klimop en heeft langere wortels. Een boom moet het gewicht van de klimop wel torsen, als een draagmoeder of –vader. Maar vlak rond de stam lijkt me dat voor een gezonde boom geen probleem. Sterker nog: een krakkemikkige boom wordt door een klimopkorset eerder overeindgehouden dan omvergetrokken. Bovendien beschermt klimop de boom tegen hagel en ijzige wind. In de zomer, als er om zonlicht gewedijverd wordt, vormt de boom zijn bladerkruin om de klimop heen en is de boom alweer in het voordeel.

Zoiets heb ik eerder beweerd en toen bleek ik een heilig huisje te ontheiligen. Want tegen alle feiten in bestaat er een anti-klimop-geloof, dat nog dieper geworteld is dan de klimop zelf. De volgelingen van dit geloof hakken klimop in tuinen, langs lanen en tot diep in de bossen. Ik zie hen nooit, ik vind alleen hun verwoestende sporen. Wat een energieverspilling, wat een zinloos geweld.

(Natuurdagboek Trouw maandag 26 jan. 2015)