Welke man kiest het fruitvliegvrouwtje?
Dat fruitvliegjes zich snel vermenigvuldigen is bekend, maar hoe ze partners kiezen niet. Dat wordt al jaren onderzocht aan de Rijksuniversiteit Groningen. Onlangs ontdekten Groninger biologen samen met collega’s uit Toulouse dat de seksuele voorkeur van fruitvliegjes een kwestie is van culturele overlevering.
Toen ik in een vorig leven biologie ging studeren in Groningen, was de partnerkeuze van fruitvliegjes zo’n heet thema, dat twee andere eerstejaars en ik het als onderwerp kozen voor een toneelstukje tijdens de introductieweek. Wij gedroegen ons als fruitvliegjes door op onze knieën rond te schuiven, terwijl we met onze onderarmen fladderden. Wij waren twee jongens en een meisje. Net als bij mensen kiest bij fruitvliegen het vrouwtje de mannen uit. Mannen willen altijd wel. Wie van ons tweeën zou ze kiezen?
Een voorkeur voor een partner met bepaalde eigenschappen bevoordeelt die eigenschappen, want de nakomelingen van het rendez-vous erven ze. Die eigenschappen bewijzen wellicht dat de man een zorgzame vader of een taaie overlever is, maar daar denken de vrouwtjes niet over na, die vinden gewoon die kleur of vorm aantrekkelijk. Punt.
Wij wisten toen de ware toedracht niet, zoals die vorige week bekend is gemaakt in het tijdschrift Science, waarover Janneke Razenberg schrijft in het vakblad Bionieuws. Fruitvliegvrouwen kiezen de mannen die andere fruitvliegvrouwen ook kiezen. Als ze hebben gezien dat soortgenoten groene mannetjes willen, willen zij ook groene mannetjes. Hetzelfde geldt voor roze mannetjes. Ze kijken de kunst af, een vorm van cultuur.
Wij mensen doen dat ook, hoe onafhankelijk wij onszelf ook vinden. We gaan de lelijkste kleren mooi vinden, als ze in de mode raken en we ze vaak gedragen zien worden.
Tijdens ons toneelstukje moest het meisje zonder rolmodel kiezen. Voor ze de kans kreeg, gingen wij jongens er samen vandoor; innig gearmd, nee gevleugeld.
(Natuurdagboek Trouw maandag 10 dec. 2018)