Natuurtalent Jeanette Essink heeft een woonkamer als vogelkijkhut. Voor de ramen hippen, fladderen, pikken, tjilpen en tientallen vogels. Kool- en pimpelmezen, vinken en groenlingen, huis- en ringmussen, merels en duiven zijn er in groten getale. Staartmezen, zwartkopjes, heggemussen, putters en sijzen zijn er in kleinen getale. Vlak voor en iets verder van de ramen staat een kakafonie aan voederplanken, vetbanketten, waterschalen, appelhelften, pindasnoeren en zaadbanken opgesteld. Mezen steken hun snavel wellustig in een bakje pindakaas. In de grote vijver baddert een holenduif en stapt een reiger. Jeanette is de beheerder van dit tuinreservaat. Tuinreservaten zijn oases van natuur, vaak in stenen woonwijken of levenloze landerijen. Jeanettes tuin valt onder de laatste categorie.

Er hangen nestkastjes in soorten en maten. Onder afdakjes hangen kluwens van de hond geborsteld haar – nestmateriaal. Het water in de ene vijver is nog helderder dan dat in de andere. Er kwaken groene en bruine kikkers, weldra zal het krabbescheer van de bodem omhoog komen voor een bloeiend drijfseizoen.

Dit tuinreservaat is een onuitputtelijke bron van natuurfoto’s. Jeanette stuurt me vaak haar laatste waarnemingen. Nu staan er voornamelijk vogels op de foto’s. Insecten zijn nog schaars. Afgezien van de vaste vogelbevolking en de binnendruppelende zomerbroeders, komen er rare snuiters in Jeanettes tuin. Een ooievaar strijkt regelmatig neer. Jeanette heeft liever dat die ooievaar van haar kikkers afblijft, maar wat doet ze eraan? Minder moeite heeft ze met de sperwer die op zangvogels jaagt. Ze ziet heel soms een ijsvogel bij de vijver, waarschijnlijk op trek. Trek! Het is trektijd en Jeanette mailt haar laatste rariteit, zie foto: een witgatje. Het witte gatje valt pas op in de vlucht.

(Natuurdagboek Trouw 6 mei 2013)