Op het strand liggen tientallen lieveheersbeestjes te creperen, honderden zijn al dood. Oververmoeid, uitgedroogd, verdronken…. Ook aardhommels sjouwen er rond op hun laatste benen, of zijn al stervende.

Het seizoen nadert zijn einde, de hommels vliegen uit en sommige waaien naar zee. Op een enkele bevruchte dame na zullen ze toch al wel het loodje leggen. Het nectaraanbod was deze zomer laag vanwege de droogte; de jaarlijkse hommelsterfte begon vroeg.

En de lieveheersbeestjes? Die zijn ook naar de kust gewaaid. Vooral zevenstippelige lieveheersbeestjes kunnen massaal voorkomen na een periode van veel bladluizen. Als die opraken, gaan de kevertjes zwermen. Er zijn soms miljoenen lieveheersbeestjes op de wieken. Hun hemelvaart voert hen voor zover bekend niet naar hun lieve heer, maar naar waar de wind waait. Bij aflandige wind storten ze als lemmingen in zee en spoelen ze aan. Sommige ploffen reeds op het strand neer, waar ze verkommeren als ze de weg landinwaarts niet vinden.

De vloedlijn op Schiermonnikoog is een slagveld van dode en bijna dode rode kevertjes met zwarte stippen en zwart-geel-wit-gestreepte hommels. Soms is zo’n hommel nog vief. Helemaal op de oostpunt van het eiland vliegt er één zoemend rond. Het insect heeft zich wellicht nog kunnen laven aan een bloeiende zeeraket tussen de jonge duintjes. Met doodsverachting zet het wollige diertje koers richting Rottumerplaat, de zee over.

Ik ben geneigd de stumperende insecten te redden. Maar waar laat ik ze zolang? Ik zet een hommel op mijn rugzakje, maar de onfortuinlijke passagier beseft niet dat hij of zij maar beter kan blijven zitten waar hij zit. Weldra waagt hij de sprong en belandt hij andermaal tussen de natte, gezouten zeesla. Daar draaft hij rond, voor de aanrollende golfjes, zie het filmpje op dijksterhuis.net [red. : hieronder]. Wat zal ie zich ontheemd voelen. Ik wens hem succes en vervolg mijn weg.

(Natuurdagboek Trouw vrijdag 17 aug. 2018)