Sint Jacob zonder mantel

Waren april en mei rijk aan oranjetipjes, nu zie ik verrassend veel sint-Jacobsvlinders. En hoewel ze onder een familie van nachtvlinders worden geschaard, vliegen ze overdag. Zodat hun zwart-rode verschijning mooi te zien is. De nachtvlinderfamilie van sint Jacob is die van de beervlinders. Die familie bevat veel dagbrakers. Nachtvlinders onderscheiden zich van dagvlinders aan hun voelsprieten zonder knopjes. Dagvlinders hebben wel knopjes. Daarop is de sint-Jansvlinder een uitzondering. Die heeft knopjes als een dagvlinder en vliegt overdag, maar is toch nachtvlinder.
Nou ja.
Sint-Jansvlinder en sint-Jacobsvlinder lijken op elkaar qua kleur en qua naam. Ik moet altijd opzoeken welke naam bij welke tekening hoort. Toen onze dochter met een vriendin aan het vissen was met een schepnetje, haalde ze een verdronken vlinder op. Sint Jacob. Zwart gemanteld, met rode strepen en stippen. Prachtig dier, jammer dat ie dood was. Ik legde hem in de zon. Even later kwam er beweging in. Na een tijdje wandelde Sint Jacob ervandoor. Zonder staf.
Sint-Jacobsvlinders eten Jacobskruiskruid. Bij het horen van die plantennaam siddert menigeen: giftig! En inderdaad, zoals zoveel van de planten in uw tuin en op uw vensterbank is Jacobskruiskruid giftig. De geelzwarte zebrarupsen van de Sint-Jacobsvlinder hebben er geen last van. Ze slaan het gif op en worden zo zelf giftig voor vogels die rupsen eten. Het zijn zachte rupsen. In de hand rollen ze zich op. Jacobskruiskruid wordt met round-up bestreden en gaat daarvan met rupsen en vlindereitjes en al te gronde. Dat zouden plantenbestrijders moeten omdraaien. In Australië, Nieuw-Zeeland en Noord-Amerika worden zebrarupsen losgelaten om Jacobskruiskruid op te eten. Ze eten niets anders en vreten de plant vrijwel helemaal op.