Tien jaar geleden werd ie voor het eerst gevonden in Europa, en sinds een jaar zou je hem algemeen kunnen noemen. In ieder geval trof Mathijs Deen er een op de wand van zijn slaapkamer aan.

De nachtvlinder lijkt op een gerande spanner, maar heeft een strakkere rouwrand. Bovendien steekt zijn of in dit geval haar kont uit. Dat vrouwelijke achterwerk is puntig, opdat de vlinder haar eitjes ermee kan afzetten. Dat doet ze aan de onderkant van een buxusblaadje. Ze kan er een heel pakketje achterlaten.

De buxusvlinder is een immigrant uit Oost-Azië. Naarmate wij mensen meer goederen, dieren en planten over de wereld vervoeren, vervoeren wij meer ongewenste verstekelingen. Buxusvlinder bijvoorbeeld. Bij temperaturen van een graad of twintig of hoger zijn buxuseitjes na een week of vier alweer een pop geworden. In de tussentijd vreet de rups zich nonstop vol met buxusblad. Aangezien buxus een populair struikje is voor lage heggetjes op nette erven en in keurige voortuinen, zorgen de rupsen voor schade. Ze kosten dus geld. Als iets de mens in actie brengt is het wel geld, dus er circuleren op internet meteen allerlei manieren ter bestrijding van dit nieuwe gevaar uit het oosten.

“Ze komen met miljoenen uit het oosten aangeslenterd”, waarschuwde drs. P. ooit voor de Zuid-Chinese baardmijt. Postuum krijgt de oude dichter min of meer nog gelijk ook. De buxusvlinder verspreidt zich rap. In 2006 werd Europa’s eerste ontdekt in Zuid-Duitsland. Een jaar later waren Zwitserland, Frankrijk, Engeland en Nederland aan de beurt. In 2009 kwamen de eerste schademeldingen, uit de Bommelerwaard.

Binnenkort zullen de buxusrupsen zich inspinnen en als pop de winter ingaan, om zich in maart als buxusvlinder te ontpoppen.

(Natuurdagboek Trouw maandag 19 sept. 2016)