Op Schiermonnikoog trof ik in mei veel steekmuggen bij het huisje aan. Ik prees me gelukkig met de horren voor de ramen. Afgelopen winter was het eiland zo natgeregend als ik het nog nooit gezien had. Sommige fietspaden verdwenen onder een halve meter water, de duinen staken als eilandjes uit een zee van zoet water.

Na een paar warme dagen beheerste een muggenmacht het luchtruim. Maar neerslag bleef vervolgens een hele tijd uit, het eiland droogde op, een stevige wind blies de muggen weg en de plaag werd in de kiem gesmoord. Ook vlinders en bijen kregen het zwaar door de droogte.

Ik zag muggenzwermen boven de Afsluitdijk en boven de A-6 in het Tjeukemeer. Die worden in vele media over één kam geschoren met steekmuggen, terwijl het dansmuggen betreft, een andere soort die geen bloed zuigt. “Muggen houden van brak water”, las ik zelfs, terwijl de muggen die ons uit de slaap houden toch echt zoet water willen.

Thuis woon ik aan het zoete water van een stadsvijver: een broedplaats van muggenlarven. De muggen huizen in de bosjes in en naast mijn tuin. In de tuin is menselijk leven haast onmogelijk vanwege de zwerm muggen die zich op de argeloze voorbijganger stort. Ik zette achterin de tuin een bakje drinkwater neer en liep meteen weer naar binnen. In de gauwigheid wisten zich vier muggen aan mij vast te zuigen. Ik prijs mij gelukkig met de horren voor de ramen en voor de tuindeur.

Eenmaal volgezogen zijn muggen traag en onoplettend, ik denk dat ze nadoezelen van de extatische ervaring van het zuigen van bloed. Als je ze doodslaat zit er een bloedvlek op de wand, bloed uit eigen lijf.

Ik joeg een nuchtere steekmug weg, die om mij heen dramde. Ik zag haar het slordige web van een trilspin invliegen. Ik heb bijen, heersbeestjes, zweefvliegen juffers, zilvervisjes, vlinders en zelfs trilspinnen door trilspinnen te grazen genomen zien worden, maar dit was de eerste mug. Ik filmde het een paar seconden en dat is op https://www.youtube.com/watch?v=h5PVU18TA_g te zien.

(Natuurdagboek Trouw woensdag 30 mei 2018)