Voor een werkbespreking lopen mijn gesprekspartner en ik de zuidpier van IJmuiden af. Wij houden allebei van vogels en verenigen het nuttige met het aangename.

Het strand lijkt een bouwput van graafmachines. Waar die niet bezig zijn, zoeven zeilwagens heen en weer. In de oksel van de pier zoekt een groep drieteenstrandlopers voedsel.

Op de pier belanden we voor een hek. Het waait en er zijn golven. Maar het stormt niet en we klauteren langs de waterlijn om het hek heen, over glibberige basaltblokken. Op de pier hippen steenlopers en fladderen oeverpiepers. Twee lijsters vliegen over, een scholekster scheert over zee. Verder zijn er vooral meeuwen en aalscholvers. Zilvermeeuwen zijn er veel, kokmeeuwen en kleine mantelmeeuwen minder, grote mantelmeeuwen weinig. Verder zien we drie drieteenmeeuwen en een stormmeeuw.

Aan de luwe zijde van de pier luiert een zeehond. We lopen verder onder spectaculaire luchten met felle zon en steenkoolgrijze wolken. De golven komen aanrollen, beuken tegen de pier en spatten erover. Dat laatste doen ze vaker en hoger, naarmate we verder de zee in wandelen. Het laatste stuk spuiten de golven als geisers meters boven ons uit en voor ze neerregenen moeten we erlangs rennen. Gesprekspartner krijgt de volle laag en meldt bij de rondvraag dat hij nog steeds doorweekt is. Onze kijkers, camera, bril en telescoop zijn bedruppeld.

Bij de vuurtoren staan we in de over de pier schuimende golven over zee te turen. Een drieteenstrandloper baddert in het water, een jonge meeuw hoopt op een broodkorst, de steenlopers lopen tussen onze benen door. Ideale wind voor bijzondere zeevogels maar behalve één roodkeelduiker en twee futen zien we alleen meeuwen en aalscholvers.

Op de terugweg kruist een middelste zaagbek ons pad en zien we warempel een roodhalsfuut dobberen en duiken. Zelden zo’n frisse neus gehaald tijdens een werkbespreking!

(Natuurdagboek Trouw woensdag 31 oktober ‘18)