Klavers zijn een plantenfamilie met prachtige bloemen. Vlinderbloemen. Rode en witte klaver zijn de bekendste, maar ’s zomers zijn ook kleine klaver, hopklaver, rolklaver, witte en gele honingklaver gemakkelijk te vinden.

Klavers zijn geliefd bij kleine grazers als konijnen en grote grazers als koeien. Voor koeien worden klavers wel geteeld. Op klaverakkers is geen stikstofbemesting nodig, omdat klavers daar zelf de bodem van voorzien. Zij kunnen namelijk stikstof binden. Althans, ze kunnen dat niet zelf, maar ze huisvesten bacteriën op hun wortels die stikstof uit de lucht halen.

Eén van de mooiste klavers is rolklaver. De plant heet rol vanwege zijn bolle peultjes, niet vanwege de vorm van zijn bloemen. Die bestaan uit vijf kroonblaadjes. Twee ervan zijn vergroeid en vormen de vlag op de achtergrond. Daaruit steekt onderaan het kroonblad dat de kiel wordt genoemd, met aan weerszijden een zwaard. Bij rolklaver onttrekken de zwaarden de kiel aan het zicht.

In wetenschapslatijn heet rolklaver lotus, wat uit het Grieks stamt en iets als bloeiend zou betekenen. De lotusbloemen van rolklaver zijn eigeel, soms met een oranjerode gloed. Dat is een overblijfsel van toen ze in knop stonden; in knop zijn ze oranje. De lotusbloemen van rolklaver bloeien de hele zomer, tot in de herfst.

Zoals de meeste klavers lokken rolklavers heel wat insecten met hun onweerstaanbare vlinderbloemen. Dagvlinders als dikkopjes, witjes en blauwtjes en sommige nachtvlinders bezoeken de bloemen voor nectar. De rood-zwarte sint-Jansvlinder legt zelfs haar eitjes erop, omdat haar rupsen rolklaver eten. Over kleine grazers gesproken…

Behalve vlinders lebberen allerlei soorten bijen aan rolklaverbloemen. Hoewel sommige honingbijen uitsluitend witte of rode klaver bezoeken, waar ze klaverhoning van maken, is rolklaver vooral in trek bij wilde bijen.

(Natuurdagboek Trouw maandag 29 aug. 2016)