Bij Norg bloeien de laatste exemplaren van de bosmuur uit. Bosmuur is met zijn witte muurbloempjes een echte muur, die lijkt op grote muur. Dat is een van de algemeenste telgen uit de familie Muur, bosmuur een van de zeldzaamste. Ze zijn hoger dan de op dezelfde plek bij Norg groeiende grote muren, en hebben bredere bladeren. Ze halen heuphoogte.

Beide soorten muur hebben bloemen met vijf spierwitte kroonblaadjes, die diep ingesneden zijn, zodat het tien bloemblaadjes lijken. De groene schutblaadjes echter zijn duidelijk met hun vijven. De witte bloemen van de bosmuur staan op stengels en zijn ruim twee centimeter breed. Plantenkenner Fred Bos wees mij de planten in mei aan en ik ben er onlangs nog eens wezen kijken.

De bosmuur bij Norg is een ondersoort van de bosmuur. De Norger variant heeft iets andere schutblaadjes – volgens de literatuur zouden ze schubvormig zijn. Ook onderscheiden ze zich van de gewone bosmuur door hun bovenste bladeren die op steeltjes staan. Enfin, de gewone bosmuur is al een zeer ongewone bosplant die in Nederland vooral in Zuid-Limburg voorkomt en daarbuiten slechts sporadisch. Maar de Norger bosmuur is nog zeldzamer; er is maar één groeiplaats bekend en dat is een bos bij Norg. De Norger bosmuur is niet zozeer een muur uit het Norger bos, als wel een bosmuur uit Norg. Zowel de Norger als de niet-Norger bosmuur houdt van de betere bossen. Het bos waar de Norger bosmuur staat, is een oud, gemengd bos waar diverse soorten spechten, holenduiven en spreeuwen broeden. De plant is daar in 1924 ontdekt en is er behoorlijk talrijk. Langs de bospaden staat hier en daar een muur van bosmuur.

Bosmuur kan zich voortvarend uitzaaien. Dat doen ze nu. In volle bloei zijn de Norger en andere bosmuren pas volgende lente weer te bewonderen. Fred heeft jarenlang bosmuur in zijn tuin gehad. ‘Die was behoorlijk invasief,’ zegt hij. ‘Niet aan te bevelen.’

(Natuurdagboek Trouw donderdag 29 juli ’21)