Auto’s en dieren gaan niet goed samen. Alleen al in de provincie Overijssel worden per jaar honderd tot tweehonderd doodgereden reeën gemeld. En lang niet iedere aangereden ree wordt gemeld. Ik rijd niet zoveel, maar als ik rijd, zie ik altijd veel doodgereden dieren. Egels, buizerds, kraaien, van alles. Onlangs zag ik een verse steen- of boommarter liggen. Ik had hem willen meenemen, maar hij lag op de middenberm en ik kon niet stoppen.

De hoeveelheid kleine dieren die als asfaltpizza eindigt moet enorm zijn. Kikkers, padden, zangvogels, jonge eendjes… Automobilisten merken het misschien niet eens. Een groot dier valt op, geeft een klap en krast de lak; daar wil je niet tegenaan knallen. Toch werd zelfs de zeehond, die een paar jaar geleden uit het IJsselmeer de Afsluitdijk over hobbelde, doodgereden. De bever die bij Haren de A-28 overstak werd doodgereden. De laatste otter werd indertijd bij Joure doodgereden. Het herintroductieproject voor otters slaat eindelijk aan, tegen de onafgebroken stroom doodgereden otters in.

En dan de das. Als er één verkeersslachtoffer is, is het de das. De vereniging Das&Boom ving jonge dassen op als ergens een vrouwtjesdas met dikke tepels langs de weg lag. De jongen zouden anders verhongeren.

In Engeland liggen veel dode dassen langs de wegen. Ze worden doodgereden maar ik hoorde dat ze ook vaak vergiftigd worden en vervolgens in de berm gelegd, om ervan af te zijn. Nu is de jacht op dassen daar nog illegaal, maar dat gaat binnenkort veranderen.

In de berm van een smal, kronkelend landweggetje lagen twee doodgereden meerkoeten. De ene heeft nog modder aan de snavel van het wroeten. In één klap twee meerkoeten doodgereden…

(Natuurdagboek Trouw vrijdag 19 sept. 2014)