Als ik langs Eelde wandel, zie en hoor ik het ene na het andere vliegtuigje stijgen en landen. Echt opmerkelijk hoeveel er in kleine vliegtuigjes gevlogen wordt. Ik zie ook regelmatig een groot passagierstoestel. Soms ruik ik kerosine – die damp verspreidt zich kilometers. De traumahelikopter van het ziekenhuis is er vaste klant en de laatste tijd landt en stijgt er wel eens een dikbuikig transportvliegtuig. Dat is vast een legertoestel, net als de chinook-helikopter die over denderde. Wat een lawaai.

Die chinooks vliegen bij voorkeur boven stiltegebieden, want daar wonen minder mensen. Kennelijk is het begrip stiltegebied niet iedereen duidelijk. Hoe dan ook, al het vlieglawaai, en daarbij het geraas van de snelweg, en de lenteherrie van bladblazers en motorzagen wordt binnenkort onhoorbaar vanwege de F-35’s, die gemiddeld zeventien keer per dag zullen stijgen of landen.

De NAVO-landen, de VS niet meegerekend, bestelden samen 680 F-35’s, beter bekend als Joint Strike Fighters. Dat zijn er gemiddeld 22 per land. Nederland heeft er al veertig en nog twaalf in bestelling. 52 x 80 miljoen – een aardig verdienmodel voor de Amerikaanse leverancier.

Onze roergangers willen die herrieschoppers niet in de Randstad, maar op het platteland, onder andere in ons dorp. Dat wordt een onvoorstelbare herrie! Krijgen wij mensen daar geen gehoorschade door, dan toch wel de dieren des velds, inclusief de viervoeters die we er uitlaten. Had ik dat geweten, dan was ik hier niet gaan wonen. Als die monsters gaan vliegen worden we zo doof dat we de sirenes niet meer horen als de Russen komen.

Mensen die ooit tegen F-16’s protesteerden, pleiten nu voor bewapening, uit angst voor Poetin. Toen voerden Amerika en Rusland hun koude oorlog, nu zijn de Amerikaanse bullebak en de Russische beer beste maatjes. Gek genoeg maakt dat de oorlogsdreiging des te heter. De sterke man van de VS geeft een nieuwe invulling aan de betekenis van joint strike (gezamenlijk toeslaan).

Zoals de Amerikaanse kan ook onze regering zomaar van bondgenoot wisselen. Laten we die 52 straaljagers dus aan Oekraïne geven nu het nog kan.

(Natuurdagboek Trouw, vrijdag 7 maart ’25)