Op de toendra van Noordoost-Groenland vindt in de zomer een explosie plaats van insectenleven. Daar maken drieteenstrandlopers gebruik van. Die koddige vogeltjes rennen ’s winters bij ons met de golven mee op het strand. Maar in de lente haasten ze zich naar Groenland, om daar een gezin te stichten. De kuikens rennen op hun drietenige pootjes over de toendra achter insecten aan. Die insecten zijn dag en nacht te vinden, want tijdens de poolzomer gaat de zon niet onder. Na de korte zomer keren de drieteenstrandlopers terug naar het zuiden. Ook de twee maanden oude, volgegeten kuikens vliegen dan duizenden kilometers.

Als in juni de Groenlandse sneeuw smelt, planten vliegen, muggen en andere insecten zich voort, zodat er steeds meer rondzoemen. In de nazomer daalt het aantal insecten weer. Door de stijgende temperatuur en de allengs eerder intredende dooi valt de insectenpiek op Noordoost-Groenland steeds vroeger. Dat heeft strandloperonderzoeker Jeroen Reneerkens van de Rijksuniversiteit Groningen vastgesteld door jarenlange temperatuurgegevens te vergelijken met de hoeveelheid insecten. Tegelijk hield hij het broedsucces en de kuikengroei van drieteenstrandlopers bij. Daarover houdt hij zaterdag 27 augustus een korte lezing op het festival This Side of Paradise in Haren. Zijn publicatie erover verschijnt binnenkort in het vakblad Ecology & Evolution.

Reneerkens verwachtte dat, als de insectenpiek zich vervroegt, de strandlopers dan eerder jongen zouden uitbroeden, en anders in de problemen zouden komen wegens voedselgebrek. Maar geen van beide is het geval. Drieteentjes zijn niet vroeger gaan broeden. De insektenpiek duurt lang genoeg om ook de laatste kuikens van voldoende voedsel te voorzien. Laat in het seizoen lopen eieren bovendien minder risico op roofdieren, onder meer omdat er dan meer andere voedselbronnen zijn.

(Natuurdagboek Trouw dinsdag 16 aug. 2016)