Reinder de Boer hoorde dinsdag in Den Haag een tjiftjaf. Dat is vroeg! Meestal keren tjiftjaffen gedurende de tweede week van maart terug in Nederland. Ze overwinteren rond de Middellandse Zee. Waarom zouden ze eerder naar het noorden vliegen? Omdat het hier een zachte winter was? Hoe weten ze dat? Lezen tjiftjaffen in Benidorm de Telegraaf? Raadplegen ze Buienradar?

Nee natuurlijk. Als ze vroeger dan anders uit het zuiden vertrekken, ligt dat eerder aan de omstandigheden daar. Misschien is het een vroeg en vruchtbaar seizoen, zodat ze eerder opgevet zijn. Misschien is het een laat en karig seizoen: wegwezen!

Nou heb ik al een paar keer een tjiftjaf midden in de winter gezien. Eerst denk je: hé, een goudhaantje? Maar dan blijkt het vogeltje geen gouden kruin te hebben en is het een tjiftjaf. Een enkele tjiftjaf overwintert in Nederland. En die overwinteraars kunnen als eerste van de daken schreeuwen dat zij de beste plek hebben ingenomen, dat er met hen niet te spotten valt, dat de vrouwen hen moeten kiezen. Moeten ze er wel zijn natuurlijk, die tjiftjafvrouwen.

De zangvogelwereld ging trouwens helemaal los, afgelopen week. Ik kwam thuis van een paar dagen weg en hoorde zeker zes koolmezen doorelkaar heenzingen, ik hoorde een winterkoninkje ratelen, een roodborst kwinkeleren, ik hoorde een merel uit volle borst een serenade ten gehore geven (mijn eerste merelzang dit jaar) en ik hoorde een zanglijster tetteren (mijn eerste lijsterzang dit jaar).

Oh, en er roffelde ook al een grote bonte specht, bij Vogelenzang. Dat ‘krrrr’ van de op een holle boom roffelende spechtensnavel vind ik één van de sfeervolste bosgeluiden.

Wanhoop niet, lezer, de lente nadert in gestrekte draf.

(Natuurdagboek Trouw donderdag 19 feb. 2015)