Op 1 februari hoorde ik dat er in Twente een duivennest was gevonden met twee eieren. Het ging om Turkse tortels, die grijsbruine duifjes met een zweempje roze erdoor. Ze hebben een zwarte streep in hun nek, als een gleuf waarin een euro past. Maar ook zonder munt koeren en tortelen deze duifjes wel.
Dat nest was vroeg, het leek het eerste dit jaar. Maar deze week kreeg ik een brief van de familie Aarnoutse-Zeeman uit Houselersdijk, die verslag doet van het tortelnest op het balkon van hun buurman P.B. van de Burg.
“Het eerste eitje is gelegd 13 januari. Het tweede op 15 januari. Het eerste is uitgekomen op 3 februari en het tweede op 5 februari.”
Dus toen de voorheen eerste tortels van het jaar eieren legden, kwamen op het balkon van Van de Burg de torteleieren al zowat uit! Ik kreeg er gekopieerde foto’s bij. Kale duivenkuikens met grote snavels en sliertjes strogeel haar, pardon veer.
Van de Burg is slecht ter been en veel thuis. Hij woont in een flat voor 65-plussers. Daar maakt hij nestkastjes voor mezen en broedplateaus voor tortels. Die hangen intussen ook bij zijn buren die me de brief stuurden. Maar aan de vogelbevolking bij Van de Burg kunnen zij niet tippen. “Vorig jaar had hij vijf broedsels à twee eitjes Turkse tortels en diverse nestjes koolmezen”, schrijven zij.
Voorafgaand aan gastarbeiders, noeste werkers die korte tijd in Nederland dachten te komen werken, arriveerden de tortels uit Turkije. De eerste werden in 1949 gesignaleerd en vogelaars reisden erheen om die dwaalgasten te bekijken. Net als veel gastarbeiders zijn de tortels gebleven en ingeburgerd. Ze horen er helemaal bij.
(Natuurdagboek Trouw vrijdag 20 feb. 2015)
