We komen thuis van vakantie en zoon inspecteert zijn zolderkamer. Hij roept iets op een toon die ongewenste omstandigheden verraadt. Zijn grote zus snelt erheen en meldt dat er een soort kakkerlakken zijn. Ik snel er ook heen en zie drie kevers van zo’n twee centimeter lengte.

Eén kever ligt op zijn rug te spartelen. Het ruggespartel van kevers is één van de vele bewijzen dat het design van de natuur niet bijster intelligent is. De andere twee torren vluchten weg. Tot afgrijzen van mijn kinderen pak ik er één op. De derde ontsnapt in een kier onder de houten vloer. Ik pak een potje en stop beide kevers erin. Zwart zijn ze, met een donkerbruine buik. Ik zet ze buiten op een boomstronk.

Het zijn meeltorren. Hoe komen er meeltorren op zolder? Ik heb een zakje meelwormen om aan vogels te voeren, maar die zijn dood en gedroogd. Meelwormen zijn geen wormen, maar larven van meeltorren. Een wederopstanding des vlezes lijkt me van meelwormen te veel gevraagd. En dan ook nog verpoppen… het zou wel een hoogbegaafd design zijn! Ik check de bloem en de maizena. Er zit niks geks in.

Op waarneming.nl, de site waar experts je waarneming kunnen bevestigen of corrigeren, weet men dat meeltorren ook wel in vogelnesten leven. Er hebben kauwen en spreeuwen onder de dakpannen gebroed… Geen goede p.r. van die vogels om kevers het huis in te sturen.

De volgende morgen vind ik nog een meeltor. Dood. Er is ook een witte meeltorrenpop. Beide liggen in de woonkamer, beneden… Uit nesten onder de dakpannen? Nee, op dier-en-natuur.infonu.nl lees ik dat meeltorren ook van vermolmd hout leven onder houten vloeren.

(Natuurdagboek Trouw donderdag 20 aug. 2015)